| "Hij
verdween in het niets" Geachte redactie,
Dit jaar ging ik op de zondag van het Christusfeest voor
het eerst naar een Transmissie-meditatie in Lausanne. We begonnen de meditatie om drie uur
voor Maitreya’s zegening. Tijdens de meditatie ervoer ik het volgende. Ik zat rustig
op de bank toen ik een roze kleur die in paars veranderde binnenin mij voelde opstijgen en
tegelijkertijd had ik het gevoel te baden in deze kleurenzee. De kleuren bewogen zich
omhoog, veranderden in stralend, wit licht en gingen er via mijn hoofdchakra weer uit,
terwijl op precies hetzelfde moment, zeer wonderlijk, stralend wit licht met gouden
vonkjes van boven op mij neerdaalden. Het was een innerlijke ervaring, maar ik voelde dit
licht helemaal om mij heen. Toen zag ik ineens iemand, van wie ik alleen de omtrekken kon
zien, bij het open raam vandaan op me afkomen. Ik kon alleen zijn witte wapperende gewaad
zien dat tot de grond reikte, zodat ik zijn voeten niet kon zien. Het gezicht kon ik ook
niet zien. Het gewaad kwam recht op me af, stopte pal voor me, draaide naar rechts en
verliet de kamer door de open deur. Hij verdween in het niets precies zoals hij verschenen
was. Nadat hij zich naar rechts had gedraaid, voelde ik hoe zijn linkerhand mijn
linkerwang raakte. Deze aanraking was zo speciaal, zo werkelijk, dat ik dacht dat een van
de andere transmitteraars was opgestaan en mij had aangeraakt. Maar dat kon helemaal niet,
want het was doodstil in de kamer en er liep niemand rond. Met deze aanraking overviel me
een wonderbaarlijk gevoel van warmte en ik voelde me nederig en ervoer een diep ontzag.
Mijn idee was dat deze persoon in het witte gewaad een
goddelijke verschijning was die mij aan Jezus deed denken. Ik zou graag willen weten wie
dit was?
(Naam en adres bij de redactie bekend) Lausanne,
Zwitserland
(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de persoon
in het wit Maitreya was.)
"Hij hief zijn armen op ter zegening"
Geachte redactie,
Eind juli waren wij uitgenodigd om in Soeria, een centrum
voor Transcendente Meditatie in Laag-Soeren, een lezing te geven over de wederverschijning
van de Christus. Vanwege het warme weer zaten we buiten in de tuin, vlak bij een vijver.
Tijdens de lezing vertelde een vrouw uit het gezelschap dat ze een in het wit geklede man
bij de vijver zag staan. Toen we aan het einde van de lezing Boodschap nr. 11 lazen
spreidde hij zijn armen uit, om ons te zegenen. Was deze man in het wit Maitreya?
Ellen Mulder (Blaricum) en Marijke Op ten Noort (Bilthoven)
(Volgens Benjamin Creme’s meester was de man in het
wit inderdaad Maitreya. Hij toonde zichzelf aan drie mensen tijdens de bijeenkomst.)
Is er een mooier geschenk?
In zijn bemoedigende artikel (in het Share-nummer
van augustus/september 1994) adviseert de meester van Benjamin Creme ons "er
een gewoonte van te maken om veel te lezen en zo de zoekenden op het pad te informeren en
de weg te wijzen". Misschien mag ik de lezer ook attenderen op de audiocassettes en
videobanden met de lezingen van Benjamin Creme (hopelijk komt er spoedig ook een opname
beschikbaar van een lezing in het Londense Friends’ House?). Ik vind de
audiocassettes van de lezing, met name de vraag-en-antwoordgedeelten, zeer
‘leerzaam’. Daarnaast ervaar je aan het einde van deze tapes, en dat is het
belangrijkste, de energieën die Maitreya tijdens de overschaduwing vrijgeeft en die
telkens als de cassette weer wordt afgespeeld vrijkomen. Is er een mooier geschenk...?
Tony Walker, Crewe, Cheshire, Groot-Brittannië
"Hij had heldere smaragdgroene ogen"
Geachte redactie,
Op 20 november 1993 had ik een ongelofelijke ervaring
tijdens een conferentie over UFO’s die ik bezocht. Ik zat in het midden van de zaal
en behalve het schijnsel van de dia’s op een groot scherm was er geen licht. Alle
stoelen achter mij waren leeg. Op een zeker moment hoorde ik dat achter mij iemand ging
zitten. Toen ik even omkeek zag ik twee rijen achter mij een man zitten. Hij was erg lang
en droeg een lichtgrijs kostuum dat, hoewel een tikje ouderwets, perfect op maat gesneden
was. Verder droeg hij een wit, enigszins geplooid overhemd met een nauw sluitende kraag.
Hij had een lang en smal gezicht met een hoog voorhoofd, een lange, rechte neus, een lange
hals en hoge jukbeenderen. Hij zag er zeer verzorgd uit, met kort haar in twee kleuren
grijs. Al deze details herinner ik me duidelijk zonder kleur, behalve zijn ogen. Die waren
smaragdgroen (met enkele blauwe vlekken). Hij leek langs (of door) mij heen naar het grote
scherm te kijken. Met zijn allesomvattende, onbezorgde blik maakte hij een diepe indruk op
mij. Dit ging gepaard met een rustgevend gevoel van liefde en wijsheid. Daarna raakte hij
uit mijn gedachten.
Na circa 10 minuten voelde ik de drang weer om te kijken.
Hij zat er nog steeds langs mij heen naar het scherm te kijken. Ik observeerde hem nog
even en vergat hem toen ik me weer naar de lezing had gedraaid. Na afloop gingen de
lichten in de zaal aan en wilde ik kijken wie hij was, maar er zat niemand meer. Misschien
was hij net vertrokken. Ik liep de zaal uit naar de drukke hal: geen man met groene ogen.
Ik was enigszins verbaasd omdat iemand van zijn kaliber toch niet onopgemerkt kon blijven.
De volgende ochtend werd ik wakker in het besef dat dit
geen ‘echt’ mens was geweest en toch, toen ik hem zag, twijfelde ik geen moment
dat hij ‘echt’ was, en fysiek aanwezig. Ik realiseerde me dat hij geen
‘warmte’ uitstraalde, zoals de aura van een ‘levende’ persoon. En dat
hij omhuld bleef in zijn eigen zachte licht waarop de wisselende verlichting van de
projector geen invloed had.
Volgens mij had ik op de bijeenkomst een geest gezien! Ik
zie al 25 jaar ‘geesten’ maar heb altijd het verschil kunnen zien. Hij was zeker
geen gewone geest. Hij was een volmaakt mens. Maar wie dat zou ik vermoedelijk pas weten
als er een boek op mijn hoofd zou vallen, en zou openslaan op de bladzijde met zijn foto.
Een meester misschien? Uit het werk van Alice Bailey weet ik dat meesters niet zomaar
verschijnen om mij (of wie dan ook) te vertellen hoe aardig je wel bent. Ik verwachtte
alleen een meester te zullen zien op Verklaringsdag. Maar dit beeld blijft me achtervolgen
en wordt sterker. Ik weet dat hij grote handen had met lange, perfect verzorgde vingers
— als een concertpianist of een kunstenaar. Ik weet ook dat je normaal zulke details
niet kunt zien bij iemand die twee rijen achter je zit, in een schaars verlichte ruimte.
En die prachtige, smaragdgroene ogen! Kunt u iets over zijn identiteit zeggen? Was zijn
uitstraling maar iets sterker geweest, dan was ik hem overal gevolgd. En toch vergeet ik
hem steeds weer helemaal. Wie is deze man met smaragdgroene ogen? Nog één opmerking. We
waren op 13 november naar de lezing van Benjamin Creme in New York geweest en de
overschaduwing was uitzonderlijk. Wat er ook gebeurd is, Benjamin Creme heeft het
‘startschot’ daartoe gegeven.
Susan C. Giglio, Staten Island, New York (VS)
(De meester van Benjamin Creme heeft bevestigd dat de
"man met de smaragdgroene ogen" een ‘projectie’ was van Maitreya, die
op dat moment in Londen was.)
Een "zwerver" vroeg naar de bus naar
Sheffield....
Geachte redactie,
Op een dag in 1988 was ik met mijn schoondochter en
kleinkind aan het wandelen toen een zwerver ons vroeg waar hij de bus naar Sheffield kon
vinden. Hij droeg een lichtbruine raglan overjas die met een stuk touw rond zijn middel
was gesnoerd en hij had een effen plastic draagtas bij zich waarvan het hengsel om zijn
hand gedraaid was. Hij had wit krullend haar (leek erg op Benjamin Creme) en hij had
prachtige lachende ogen, zeer blauw en zijn gezicht straalde. Ik liep even door en draaide
me toen om, om te kijken waar hij naar toe gegaan was: hij was nergens meer te bekennen!
Dit gebeurde op klaarlichte dag.
Mw Betty Fawcett, Rotherham, South Yorkshire
(Groot-Brittannië)
(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat deze
"zwerver" Maitreya was.)
‘Energie-cassette’ geneest
Geachte redactie,
Op een dag in 1992 bracht één van onze medewerkers in
Manila, Richard Lopez, de ‘energie-cassette’ mee uit Japan. De ‘energie-
cassette’ werd daarna doorgegeven aan Lilia Villeneuva, 51 jaar oud en moeder van zes
kinderen, die op dat moment terminaal leukemie-patiënte was. De behandelende arts had
gezegd dat ze Lilia niet meer kon helpen en alleen nog maar pijnstillers kon
voorschrijven. Terug uit het ziekenhuis draaide Lilia driemaal per dag deze
‘energie-cassette’, vooral op momenten dat ze zich heel erg zwak voelde. Volgens
Lilia voelde zij zich, toen ze op de derde dag voor de derde keer de
‘energie-cassette’ beluisterde, ineens een heel stuk beter. Binnen een week was
zij volledig van haar ziekte hersteld, haar arts verklaarde haar genezen en verbaasde zich
over het wonder dat had plaatsgevonden.
Ik hoorde van Richard Lopez dat deze
‘energie-cassette’ in feite een lege cassetteband is die werd opgenomen tijdens
een Transmissie-meditatie in Japan onder leiding van Benjamin Creme. Werd deze
‘energie-cassette’ door Maitreya of de meesters met energie geladen? Zijn er
grenzen aan het gebruik van deze band? Ik heb van nog andere genezingen gehoord en van
familie-problemen die bijgelegd werden, die alle toegeschreven worden aan deze
‘energie-cassette’ en het geval van Lilia was de eerste in deze rij. Kunt u
uitleggen wat de ‘energie-cassette’ is?
Hector M. Fernandez, Manilla, Filippijnen.
(Benjamin Creme antwoordt: Sinds ik met dit werk in het
openbaar ben begonnen, weet ik dat de energieën van Maitreya tijdens een
Transmissie-meditatie waar ik bij aanwezig ben op elke cassette die wordt afgespeeld,
worden gemagnetiseerd. Natuurlijk ook tijdens de transmissie van de 140 openbare
boodschappen van Maitreya. Maar dit is de eerste keer dat ik hoor van zo’n
spectaculaire genezing door het afspelen van zo’n cassette. Gewoonlijk maken we geen opnames
tijdens een Transmissie-meditatie. Misschien zouden we dit wel moeten doen. Ik weet niet
of er grenzen zijn aan het gebruik van deze ‘energie-cassette’, maar ik weet
zeker dat de Wet van karma een rol speelt in elk geval waarin genezing wordt verkregen.)
De meester Jezus
Geachte redactie,
Twee jaar geleden, op een zonnige zomerochtend, stond mijn
man voor de kathedraal van Perpignan. Ik stond een paar meter van hem af toen er een lange
persoon, gekleed in een wit gewaad en met lang haar tot op zijn schouders, achter hem
verscheen en mijn mans schouder vastpakte. Kunt u misschien zeggen wat de betekenis is van
deze verschijning?
Elaine Roy, Perpignan (Frankrijk)
(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de in het
witte gewaad geklede persoon de meester Jezus was. Het was een zegening.)
Was dit de Christus?
Geachte redactie,
In maart ging ik met mijn zoon en dochter en een klein
groepje op trektocht door India. Het was op zijn zachtst gezegd een geweldige reis. Aan
het eind van onze vijftiendaagse trektocht kwamen we terug in Delhi vanwaar we de trein
namen naar Agra om de Taj Mahal te bezoeken. We vertrokken ’s morgens vroeg uit
Delhi, toen het nog donker was, en kwamen halverwege de ochtend, vol verwachting, in Agra
aan. Toen onze reisleidster vervoer ging regelen, werd ons te kennen gegeven dat we als
groep bij elkaar moesten blijven en niets aan bedelaars geven omdat we daar anders door
overspoeld zouden worden. Zo stonden we buiten het station te wachten. Er kwam een kleine
vrouw, uit een laag of middenklasse milieu, met een kind naast ons op de stoep zitten. Het
kind pelde een hardgekookt ei en at het op. Ik keek verschillende keren naar hen en
lachte. Ik wilde hun iets geven maar de vrouw bedelde niet. Ik omgaf hen in mijn gedachten
met goddelijke liefde en zegeningen en we lachten nog eens naar elkaar. Toen kwam onze
reisleidster aangesneld en vertelde ons dat we ons moesten haasten omdat ze vervoer had
geregeld. We spoedden ons door het gedrang van mensen, beesten en verkeer naar onze
taxi’s. Op het moment dat ik me voorover boog om in mijn scootertaxi te stappen, keek
ik nog even op. De vrouw van zo even stond vlak naast ons — zonder kind. Ik was
verbaasd, maar nog meer toen ze haar handen tegen elkaar legde en haar hoofd boog, haar
armen omhoog ten hemel hief, omhoog keek en toen opnieuw haar hoofd boog over haar handen
die gevouwen waren in gebed en zegeningen. Ze glimlachte. Ik was bijzonder geroerd en
begon te huilen. Ik wilde naar haar toe gaan maar de taxi’s reden al. Het ontroert me
zelfs nog nu ik erover schrijf. Was dit de Christus? Mijn gevoel zegt van wel.
Val Parker, Nieuw-Zeeland
(De meester van Benjamin Creme heeft bevestigd dat deze
"vrouw" Maitreya was.)
Tijdens Transmissie-meditatie gebeuren echt genezingen
Geachte redactie,
Ik ben lid van een Transmissie-groep in Wellington
(Nieuw-Zeeland) en wens vaak dat ik beter in staat was om éénlijnigheid te bereiken en
vast te houden. Zondag was een drukke dag en ik had de hele dag al last van een beknelde
zenuw in mijn ruggegraat. Toen ik ging zitten om te mediteren dacht ik, nogal wanhopig:
"Hoe kom ik hier door?" Daarop volgde onmiddellijk een heel heldere gedachte:
"Tijdens Transmissie-meditatie gebeuren echt genezingen". Ik kan alleen zeggen
dat de gedachte heel diep in mijn hoofd zat, alhoewel dat niet een adequate beschrijving
is van de helderheid.
Vijf à tien minuten later bewoog ik me heel voorzichtig om
wat makkelijker te gaan zitten en merkte tot mijn verbazing dat dat heel weinig pijn deed.
Het kwartier daarna bracht ik door met elke paar minuten testen of ik misschien droomde.
Ik kwam er tot mijn vreugde achter dat dat niet het geval was. Ik zat gedurende
tweeënhalf uur gemakkelijker dan ik me ooit had kunnen indenken, in staat om verder te
gaan met datgene waarvoor ik gekomen was. Terwijl ik dit een dag later schrijf, heb ik nog
steeds geen pijn.
Dus, nogmaals met vreugde, ik weet dat er inderdaad
genezingen gebeuren tijdens Transmissie-meditatie. Geweldig!
Bernice O’Donnell, Wellington, Nieuw-Zeeland.
|