Brieven van lezers -- september 1994


Ik heb nog nooit zulke ogen gezien

Geachte redactie,

Ik kwam juist uit een kerk en liep in de buurt van de winkels in Clapham Common in Londen. Het volgende ogenblik botste ik tegen een Indiaas uitziende man op. Toen ik opkeek om me te excuseren, raakte ik onder de indruk. De man keek me recht aan en had de meest doordringende blauwe ogen die ik ooit gezien heb. Hij leek recht door me heen te kijken en ik voelde plotseling een golf door mijn lichaam gaan. Hij keek me ongeveer een halve minuut aan, zonder iets te zeggen. Hij droeg een tulband en had een soort gewaad om zijn lichaam gedrapeerd. Het deed mij eigenlijk denken aan afbeeldingen van de Christus die je soms ziet op tekeningen en schilderijen. Hij had ook een nogal lange houten kromstaf en een boekje in zijn hand, en hij droeg een soort rugzak over zijn schouder. Aan zijn voeten droeg hij sandalen.

Toen hij wegliep, dacht ik dat ik terug moest gaan om met hem te praten. Ik had het gevoel dat er iets was dat ik hem wilde vragen. Toen ik me omdraaide, zag ik hem een snoepwinkel ingaan. Ik liep terug en ging ook de winkel binnen. Maar tot mijn verbazing was de man die ik net de winkel had zien binnengaan, verdwenen. Ik kon het niet geloven. Het was ronduit verbazingwekkend hoe deze man gekleed was; met de houten kromstaf die hij bij zich had, zag hij eruit als iemand uit lang vervlogen tijden. Zijn ogen zal ik nooit vergeten. Ik heb nog nooit zulke ogen gezien en die dag zal me altijd bijblijven. Wie is deze man? Ik zou u dankbaar zijn als u mij kunt zeggen wat mij is overkomen.

(Naam en adres bij de redactie bekend.)

(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de man met de kromstaf Maitreya was.)


Hij overhandigde een grote zak rijst

Geachte redactie,

Op een zondag kwam er in de kerk die mijn man en ik bezoeken een Indiase heer binnen en liep naar mijn man toe. Terwijl hij hem een grote zak rijst overhandigde, zei hij tegen mijn man: "Geef dit alstublieft aan de armen". Kunt u ons vertellen of dit een teken van Maitreya was? Hartelijk dank.

(Naam en adres bij de redactie bekend.)

(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de man inderdaad Maitreya was.)


Wij hebben vier wonderen meegemaakt

Geachte redactie,

Sinds mijn man en ik met Transmissie-meditatie zijn begonnen en de homeopatische Tlacote-tabletten innemen, hebben we vier wonderen meegemaakt.

In1986 verhuisden John en ik vanuit Alexandria (Schotland) naar Los Angeles voor een gesponsorde baan, waarvan we hoopten dat die tot een verblijfsvergunning en het Amerikaans staatsburgerschap zou leiden. Vijf jaar en 5000 dollar aan juridische kosten later haden we nog steeds geen verblijfsvergunning, en ik ontdekte een gezwel aan mijn borst.

Onze buren, die een Transmissie-groep hadden waaraan we nog nooit hadden deelgenomen, vroegen me of ik op de "genezingslijst" van de meester van Benjamin Creme geplaatst wilde worden. Ik stemde toe en werd op de lijst geplaatst.

Twee dagen later bleek bij een borst-operatie dat ik kanker had die zich naar mijn lymfeklieren had uitgezaaid. Twee weken later, hoewel ik mijn linkerarm nauwelijks kon bewegen van de pijn, besloot ik naar de lezing van Benjamin Creme in Los Angeles te gaan. Mijn buren stelden me aan meneer Creme voor als de vrouw uit Schotland die onlangs op de "genezingslijst" was geplaatst en vroegen of er nog iets anders was dat ik kon doen. Meneer Creme keek mij recht aan en terwijl ik onder de indruk raakte van de mooiste blauwe ogen die ik ooit gezien heb (opaalvormig) zei hij: "Meditatie is goed voor de ziel." (Daarna zag ik dat zijn ogen bruin zijn, maar toen hij dit over meditatie tegen me zei, waren ze blauw!)

Toen ik thuis kwam, merkte ik dat ik geen pijn meer in mijn arm had en dat ik mijn arm makkelijk boven mijn hoofd kon tillen. Ik keek om te zien of het litteken was verdwenen, maar het zat er nog steeds.

Mijn dokter gaf me bestraling en chemotherapie, terwijl ik volhield dat ik genezen was. Na korte tijd zette hij, omdat ik heel erg ziek werd, de medicatie stop. (Het is nu drie jaar later en er is geen spoor meer van kanker te bekennen. Dit was wonder nummer één!)

We gingen meedoen met de Transmissie-meditatie, ik begon de Tlacote-tabletten in te nemen en een nieuwe advocaat nam de kwestie van onze verblijfsvergunningsprocedure in behandeling. Hij schreef ons in voor de loterij die de Amerikaanse regering organiseert voor Schotten om een verblijfsvergunning te kunnen bemachtigen en, wonder nummer twee, wij kregen er een! Nu konden we allebei werken en we verhuisden naar Noord-Carolina om onze eigen zaak te beginnen. We verloren alles dat we hadden!

Hoewel we geen geld meer hadden, moesten we voor John die heel ernstig ziek werd naar een dokter, een Pakistaan, en vertelden hem dat we geen geld hadden maar dat John onderzocht moest worden. De dokter vertelde John dat hij binnen 24 uur dood zou zijn als hij geen hartoperatie zou ondergaan voor een dubbele drievoudige bypass. John had altijd al grote vooroordelen gehad tegen Pakistanen en hij barstte woedend uit: "Jullie Pakistanen zijn allemaal hetzelfde. Je bent er alleen maar op uit me geld afhandig te maken!" Met een schittering in zijn ogen antwoordde de dokter: "Meneer McIntyre, u hééft helemaal geen geld. Ik opereer u gratis". Wonder nummer drie: hij deed het ook!

We gingen terug naar Los Angeles, deden weer mee met de Transmissie-meditatiegroep, John begon de Tlacote-tabletten in te nemen en, hoewel ik sinds jaren al niet meer gewerkt had, kreeg ik een baan als congiërge voor 189 appartementen zodat John kon herstellen. Vanwege de hebzucht van de eigenaren van de appartementen besloot ik plotseling, op een woensdag, om een baan aan te nemen in een ander appartementen-complex en we hoopten de volgende maandag in ons nieuwe huis te kunnen trekken. We begonnen met de verhuizing maar waren zondagavond zo moe dat we besloten om in ons nieuwe huis te blijven slapen en de volgende dag, 17 januari 1994 de rest van de spullen te gaan halen uit het oude huis. Onze vroegere slaapkamer, ons hele appartement was volledig door de aardbeving verwoest, terwijl wij in ons nieuwe appartement veilig ons vierde wonder meemaakten!

Helen McIntyre, Canoga Park (Californië, VS)

(Benjamin Creme bevestigt dat de Hiërarchie de hand had in deze gebeurtenissen, maar hecht eraan te stellen dat zijn eigen ogen niet blauw of bruin zijn, maar bruin-groen.)


Handel vanuit je hart

Geachte redactie,

Gezien het feit dat velen het "Maitreya-verhaal" niet geloven en zich afvragen of het zelfbedrog is of wilsverzwakkend mediumschap, wil ik er op wijzen dat Jezus zei: "Aan hun vruchten zult gij ze kennen".

We moeten ons eigen geestelijk inzicht gebruiken om onderscheid te maken tussen astrale contacten, ook al zijn ze van een hoger niveau; datgene wat door een meester vanaf geestelijke niveaus wordt gedicteerd (dat veel zeldzamer is); en de woorden die een Avatar spreekt, hetzij direct tot de mensen rondom hem of haar, dan wel via boeddhische overschaduwing.

Indien we vanuit ons hart zouden handelen door wat we in Share International lezen in plaats van een neutrale houding aan te nemen door ons mentale oordeel en onze ideologische gedachtenvormen, dan zou het werk spoedig andere vormen aannemen. Eventuele wilsverzwakking komt niet voort uit het "Maitreya-werk", maar uit onze eigen passiviteit.

M.L. Pearce, Plymouth (Devon, Groot-Brittannië)


Het standbeeld weende

Geachte redactie,

Ik wil u graag vertellen wat er gebeurde toen ik, in een opwelling, meneer Benjamin Creme belde. Hij zei mij dat er een reden was waarom ik hem had gebeld en daarna vertelde hij mij dat er iets met het beeld van de Gezegende Maagd Maria, dat ik thuis heb staan, zou gaan gebeuren. Meneer Creme zei dat er binnen enkele dagen iets zou gebeuren, dat ik hem daarvan op de hoogte moest brengen en dat ik me niet moest verbazen als het beeld zou gaan wenen. En inderdaad zondagmorgen, Paaszondag, begon het beeldje te wenen. Ik was verbaasd en begreep niet hoe meneer Creme dit van te voren had kunnen weten. Als er nog meer gebeurt, zal ik u dat natuurlijk laten weten.

(Naam en adres bij de redactie bekend.)


Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven

Geachte redactie,

Het moet ongeveer 18 maanden geleden geweest zijn dat ik om elf uur ‘s avonds na de Transmissie-meditatie in Genève op weg was naar huis, blij en geestelijk "opgeladen".

In die tijd publiceerde Share International allerlei berichten van mensen die de geheimzinnige in het witgeklede lifter ontmoetten, die over de hele wereld verschijnt en van wie de meester van Benjamin Creme bevestigde dat hij Maitreya was.

Ik hoopte natuurlijk vurig dat ik op een dag tot de gelukkigen zou horen die dit meemaken en ik liet daarom geen kans voorbij gaan om allerlei lifters mee te nemen. Deze avond reed ik met mijn auto door donkere straten naar huis. Ik was bijna bovenop een heuvel die Sion heet toen ik midden op de weg plotseling iets helders zag zitten en niet voor mij opzij leek te gaan.

Terwijl ik er dichterbij kwam, minderde ik vaart. Midden op de weg zat een groot dik, sneeuwwit konijn in het licht van een lantaarnpaal. Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven.

"Snel! Aan de kant, lief konijn, voordat je overreden wordt," is waarschijnlijk wat ik op dat moment zei of dacht. Het konijn sprong net genoeg opzij zodat ik het voorzichtig kon passeren. Toen ik in de achteruitkijkspiegel keek, zag ik dat het er nog steeds zat, maar ik gaf gas en reed door. Plotseling moest ik lachen en zei: "Ja, ja, Heer Maitreya, de kleur klopte, maar de vorm niet." Later kreeg ik van Benjamin Creme persoonlijk de bevestiging dat het natuurlijk niet Maitreya zelf was geweest, maar dat hij dit konijn gematerialiseerd had — een duidelijk bewijs dat ook meesters veel gevoel voor humor hebben.

Want op zijn Frans zouden we zeggen: "Maitreya m’a posé un lapin" hetgeen letterlijk betekent: "Maitreya zette me voor konijn". Die uitdrukking gebruiken we als iemand een afspraak heeft gemaakt, maar niet komt opdagen!

Heide Groll, Genève (Zwitserland)


De "engel" was Maitreya

Geachte redactie,

Op mijn werk hoorde ik van een collega dat ze twee uitzonderlijke gebeurtenissen had meegemaakt.

Op een dag ging ze een eindje wandelen in Lausanne (Zwitserland). Bij een zebrapad wachtte ze met oversteken omdat er een vrachtwagen aan kwam. Het volgende ogenblik zag ze midden op de weg een vrouw met een kinderwagen. Maar de vrouw met het kind had de vrachtwagen helemaal niet gezien. Mijn collega wilde roepen: "Kijk uit, een vrachtwagen", maar ze kon geen woord uitbrengen omdat ze het ongeluk zag aankomen en de situatie hopeloos leek. Mijn collega wendde haar blik naar de vrachtwagen, en zag op dat moment een man die met opgeheven armen, naar de vrachtwagen toe, op de weg stond. Dit gebeurde in een fractie van een seconde en het leek alsof de man, die in het wit gekleed was, vleugels had. Mijn collega dacht dat hij een engel was. De vrachtwagen kwam tot stilstand en de vrouw met de kinderwagen stak veilig de weg over.

Het gebeurde ook in Lausanne dat dezelfde collega onderweg was in haar auto. Ze reed alleen en opeens stopte de auto in een bocht. Ze probeerde de auto weer aan de praat te krijgen, maar plotseling zag ze een vrachtwagen aankomen die haar niet kon zien omdat ze in die bocht stond. Ze sloot haar ogen, ervan overtuigd dat haar laatste uur geslagen had.

Er gebeurde niets en toen ze haar ogen weer opende, zag ze een in het wit geklede man met opgeheven armen tussen haar auto en de vrachtwagen staan. De man keek naar de vrachtwagen en zij zag dat hij vleugels had. Ze was ervan overtuigd dat deze engel haar leven had gered.

Concetta Cordo, Zwitserland

(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat deze "engel" in beide gevallen Maitreya was.)


Hij pakte mijn rechterhand met beide handen vast

Geachte redactie,

Het gebeurde op 18 januari 1994. Mijn vriend en ik wandelden door de oude Zwitserse stad Neuchâtel. Voor een winkel stond tegen een pilaar een onopvallende straatmuzikant, ongeveer 35 jaar oud met donker haar en een lichte huidskleur, op zijn mondharmonika te spelen. We schonken geen aandacht aan hem en liepen door. Na ongeveer tien meter hoorden we allebei achter ons een heel mooie, heldere stem zeggen: "Ik ben blij dat iedereen in deze straat mijn vriend is en ik dank jullie. En ook jullie allemaal die van en naar deze winkel komen, jullie zijn allemaal mijn vrienden en ik dank jullie allen voor jullie vriendschap".

We draaiden ons om en ik dacht: Raar eigenlijk, hij bedankt ons maar niemand geeft hem iets. Iedereen loopt snel langs hem heen en niemand besteedt aandacht aan hem. Het is koud en een kop soep zal hem goed doen. Omdat ik dacht dat hij een werkloze, bedelende straatmuzikant was, nam ik twee frank uit mijn broekzak en liep naar hem toe om ze in zijn hoed of geldbakje te gooien. Maar er stond alleen maar een blauw-grijze rugzak. Toen ik hem daarom het geld in zijn hand wilde geven, pakte hij mijn rechterhand vast met zijn beide handen, die zacht en warm aanvoelden. Het muntstuk in mijn hand werd groter en loste op; het viel niet. Ik voelde de warmte van oneindige liefde in mijn hart stromen en mij totaal vervullen. Hij zei niets — ik voelde alleen die liefde die ik nooit kan vergeten. Zijn gezicht was niet zichtbaar meer.

Ik weet niet hoelang het duurde. Als in een droom liep ik naar mijn vriend en zei: "Vreemd, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt". Ik keek achterom, naar de onopvallende straatmuzikant die zich voorover boog om zijn kleine rugzak op te pakken. Ik draaide mij om naar mijn vriend en zei: "Raar, vind je niet?"

Toen we nogmaals achterom keken, was hij al achter de pilaar verdwenen. We wilden even met hem praten, maar we konden hem nergens meer vinden. Meneer Creme, kan uw meester alstublieft zeggen wie deze man was? Was het Maitreya? Dank u.

Therese Wyttenbach, Bienne (Zwitserland)

(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de "straatmuzikant" Maitreya was.)


Stomverbaasd dat zich een lichtkruis had gevormd

Geachte redactie,

Op 9 april van dit jaar organiseerden Share-medewerkers in Calgary (Canada) een introductie-bijeenkomst over Transmissie-meditatie, waarbij een aantal nieuwe mensen aanwezig was. We hadden een klein stuk glas meegenomen met een kruis van licht erin dat we aan het publiek wilden laten zien. De gastheer, Ehren, had een stuk gewoon glas gehaald, zonder kruis van licht erin, zodat de mensen het lichtpatroon konden vergelijken. Hij had het glas al een tijdje geleden gekocht en het nauwkeurig onderzocht. Hij was er zeker van dat er geen lichtkruis in zat. Maar toen we er tijdens de bijeenkomst met de zaklantaarn in schenen, waren we stomverbaasd te zien dat zich in Ehrens glas ook een kruis van licht had gevormd. Dit is naar ons weten het eerste kruis dat in Calgary is verschenen.

Diana Holland, Vancouver (Canada)

(De meester van Benjamin Creme bevestigt dat dit nieuwe kruis door Maitreya is gevormd.)


Een verder gevorderde "omroeper"

Geachte redactie,

Wie tot tien kan tellen kan vanuit een leunstoel duizenden, misschien wel tienduizenden, op de hoogte stellen van de wederkomst van de wereldleraar, Maitreya. Er is misschien een beetje moed voor nodig, maar wat is er op dit moment méér de moeite waard? Het is een voorrecht om het klimaat van hoop en verwachting voor de Christus en zijn team van meesters van wijsheid te helpen scheppen. Daar heb ik me de afgelopen 13 jaar op toegelegd, en het is een gewoonte geworden die ik niet wil afleren. Ik heb het natuurlijk over de vele lokale, regionale en nationale radioprogramma’s waar luisteraars tijdens de uitzending naar kunnen opbellen.

In dit verband is er een uitspraak die mij moed geeft en die, hoop ik, ook voor andere "omroepers" nuttig kan zijn: "Het is maar een klein lichtje op de zenderschaal, maar het kan velen verlichten". Volgens mij kreeg ik deze woorden van een verder gevorderde "omroeper" dan ikzelf! Je weet nooit hoeveel goeds je woorden kunnen teweegbrengen, hoe ze aan zullen komen. Er is nog veel "braakliggend terrein"! Mogen zij "die hardheid berouwen", zoals Maitreya zegt in zijn wonderbaarlijke boodschap via de Vijf van Glastonbury. En vergeet niet: "De pen is machtiger dan het zwaard", dus er kan ook veel licht verspreid worden door te schrijven naar de lokale, en misschien wel de nationale media. Het zijn vaak juist de bladen waarvan je de minste interesse in dit verhaal verwacht die bereid zijn om iets met deze informatie te doen.

Tony Walker, Crewe, Cheshire (Groot-Brittannië)


Hij strekte zijn armen uit

Geachte redactie,

Ongeveer een jaar geleden zag ik een video over de Kruisen van licht en ik wilde ook een lichtkruis hebben. Naderhand dacht ik er geregeld aan om een stuk glas te kopen, maar deed het dan niet omdat het op die momenten niet goed voelde.

In de nacht van 21 april 1994, het was toen erg bewolkt, werd ik wakker door een geestelijk wezen met donker haar en een donkere baard, en een gewaad van een weergaloos mooie kleur, een soort paars. Hij strekte zijn armen uit. Zonder dat hij iets zei draaide ik me om in bed en zag de volle maan precies op het moment dat hij door een ronde opening in de wolken scheen. De omtrek van de cirkel rond de maan was ongeveer vijf keer zo groot als de maan zelf. Op dat moment verscheen er een volmaakt kruis van licht dat glansde op het "gezicht" van de maan en zich uitstrekte tot aan de rand van de cirkel. Tegen de tijd dat ik mijn vrouw wakker maakte, was het kruis al weer bijna verdwenen en werd het door de wolken aan het gezicht onttrokken. De volgende ochtend, 22 april, het begin van het Wesakfeest, voelde ik de aandrang om een stuk glas te gaan kopen. Ik ging direct naar een winkel en zocht tot ik een bepaald stuk ondoorzichtig glas vond dat een perfect kruis van licht vertoont wanneer het van achter beschenen wordt. Dit stuk glas met het kruis van licht siert nu ons huis en geeft ons telkens weer steun als we er naar kijken.

Daniel Green, Roseburg (Oregon, VS)

(Commentaar van Benjamin Creme: De figuur in de droom was de meester Jezus. Wat het stuk glas betreft dat op 22 april werd gekocht: Maitreya creëert kruisen van licht op gewoon glas en magnetiseert ook kruisen die van nature op ondoorzichtig glas verschijnen, zoals bedoeld in deze brief. Ik ben bang dat louter de aanschaf van een dergelijk stuk glas geen garantie is dat Maitreya het zal "activeren". Het spijt me te moeten zeggen dat dit kruis niet op die manier geactiveerd is.)