Brieven van lezers -- december 1995
De hulp kwam van Maitreya Geachte redactie,
Op zondag 23 juli 1995 reed ik over de B463 richting snelweg toen mijn auto ineens begon te slingeren. Ik raakte de controle over het stuur kwijt en mijn enige gedachte was: "ik moet de auto stoppen voor er tegenliggers aankomen." Toen ik op de rem trapte, sloeg de auto anderhalf keer over de kop en schoot in de richting van de berm. Ik vroeg Sai Baba om hulp omdat ik er niets meer aan kon doen. Ik werd me pas van het ongeluk bewust toen de auto op zijn zij draaide en daarna weer op zijn wielen terechtkwam. Is dat mogelijk? Ik had een zeis in de auto, zonder bescherming, waarvan het lemmet naar boven wees, en twee grote waterflessen. Normaal gesproken had alles bovenop me moeten vallen. Maar dat gebeurde niet! Uit een kort verblijf in het ziekenhuis, waar ik helemaal onderzocht werd, bleek: niets aan de hand! Ik bedankte Sai Baba voor zijn hulp. Thuisgekomen bedankte ik hem tijdens mijn meditatie opnieuw. Geen reactie. "Baba hebt u mij niet geholpen?" "Nee." Ik kon het niet geloven. Wie heeft er dan geholpen? "Was het Maitreya?" "Ja." Luid en duidelijk: "Ja." Is dat niet geweldig? Sai Baba en Maitreya werken samen. U zult dit ongetwijfeld kunnen bevestigen.
B. Behme, Balingen (Duitsland).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de hulp van Maitreya kwam.
Nog altijd springlevend
Geachte redactie,
Ik schrijf u over een "Maitreya-ervaring" die ik ongeveer twee jaar geleden had, maar waarvan ik me pas vorige week bewust werd.
Ongeveer twee jaar geleden maakte ik een tournee door Japan met een internationale muziekgroep. Veel mensen vroegen me om een handtekening. Ik wilde er graag een positieve boodschap bij zetten, maar ik ken geen Japans. Daarom bedacht ik een boodschap in symbolen. Ik gebruikte de symbolen voor vrede, liefde en geluk:
Nadat ik uit Japan teruggekeerd was, zat ik een tijdje in de put. Op een dag stopte ik bij een benzinestation om iemand te bellen en tot mijn verbazing stond er met zwarte stift op de telefoon geschreven:
Aan Gary: Nog altijd
springlevend † De Christus
In die tijd wist ik niet dat de Christus er was, maar deze ervaring ben ik nooit vergeten. Onlangs ging ik op zoek naar de telefooncel om te zien of het bericht er nog stond. De telefooncel was er nog, maar het bericht was verdwenen.
Gary Willing, Marietta (Georgia, VS).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat het bericht van Maitreya afkomstig was.
Er was duidelijk een hart zichtbaar op de muur
Geachte redactie,
In juni van dit jaar ging ik met een vriendin van mij op bezoek bij een kennis in een klein stadje in de buurt van Ljubljana, Slovenië. We gingen er een hart bekijken dat achter een beeltenis van Jezus op de muur was verschenen. Onze kennis vertelde ons een interessant en vreemd verhaal.
In 1988 stierf hun schoonmoeder die bij hen inwoonde en diep religieus was. De overledene had aan de muur boven haar bed een bekende afbeelding hangen van Jezus met een doornenkroon rond zijn hart. Toen de familie na haar dood de kamer opnieuw ging inrichten, namen zij het schilderij van de wand en ontdekten een klein hartje op de muur. Ze wisten niet waar het vandaan kwam of wat het kon betekenen en korte tijd later werden de muren opnieuw geschilderd.
Een paar jaar later, in 1993, viel onze kennis iets merkwaardigs op, dit keer in haar eigen kamer. Zij heeft al jaren een schilderijtje boven haar bed hangen. Op deze afbeelding zit Jezus aan het sterfbed van een jong meisje, hij houdt haar hand vast en kijkt haar vol mededogen aan. Toen haar man het schilderij van de muur haalde om het af te stoffen was er duidelijk een hart zichtbaar op de muur, maar nu veel groter dan de vorige keer. Mijn vriendin en ik bekeken het schilderij en ook het hart erachter. Het was alsof Jezus oneindige liefde, mededogen en genade uitstraalde, bijna alsof hij leefde. Ook het hart was vol leven en energie.
Kunt u ons zeggen of deze manifestatie van het hart het werk is van de meester Jezus? Dank u voor uw antwoord.
Barbara Skoberne en Milice Goricor, Ljubljana (Slovenië).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat het hart-fenomeen een manifestatie was door de meester Jezus.
Blijft het doorgaan?
Geachte redactie,
Toen het nieuws over de melkdrinkende hindoe-beeldjes bekend werd in Nieuw-Zeeland ontdekten we dat dit verschijnsel ook in Wellington plaatsvond, in een eenvoudige tempel die wordt beheerd door mensen uit voornamelijk Zuid-India. Zij verwelkomden onze groep, met kinderen en al, en het beeld van Ganesha dronk melk van iedereen. Het was een verrukkelijke ervaring
Het gaat nog steeds door in de tempel, zes weken nadat het was begonnen in Delhi, en mensen uit heel Nieuw-Zeeland zijn gekomen om het wonder te zien. De atmosfeer in de tempel is vol liefde en we voelden ons gezegend om er te zijn. De mensen stonden erg open voor het kwartaalblad The Emergence Quarterly dat we hen gaven. We zullen contact blijven houden.
Men lijkt er algemeen van uit te gaan dat het verschijnsel gestopt is, maar in Wellington is dat niet het geval. Wat heeft Wellington gedaan om dit te verdienen!
John and Bernice O’Donnell, Wellington (Nieuw Zeeland).
(Redactie: We hebben vernomen dat het melkmirakel in een tempel in Delhi en elders voortduurt.)
Ik ging lachend naar huis
Geachte redactie,
In mei 1995 was ik op een avond op weg naar huis. ’s Morgens had ik wat affiches opgehangen voor een lezing over de meesters en de wederverschijning van de Christus die in het nabij gelegen stadje Huesca gehouden zou worden.
Ik was moe, hoofdzakelijk om psychologische redenen, door de problemen met mijn werk en omdat ik een tijdje voor enkele oude familieleden moest zorgen die psychische problemen hadden.
Vlakbij mijn huis, in een tamelijk drukke straat, werd mijn aandacht getrokken door een jongeman die mij tegemoet liep. Hij had een donkere huid, droeg vrijetijdskleding, een korte broek en een rugzak.
Zijn huid had een licht grijs-blauwachtige tint, hij had krullend haar en straalde zo’n kalmte en zelfvertrouwen uit (hoewel hij niet echt groot was) dat hij er, in combinatie met zijn huidskleur, heel ongewoon uitzag.
Toen hij dichterbij kwam, keken we elkaar aan. Hij lachte. Zijn lach vol van liefde raakte me in het diepst van mijn hart; hierdoor schoot ik zelf in de lach terwijl ik mijn hoofd boog en mijn ogen neersloeg— iets in mij kon hem niet blijven aankijken.
Ik sloot mijn ogen voor een ogenblik en ervaarde een diepe verinnerlijking. Er hing een overduidelijk magnetisch aura rond deze onbekende die op dat moment van mij wegliep, maar die ik op afstand nog steeds kon voelen. Was dit Maitreya?
Ik had even een opwelling van aanbidding, maar zette dat van mij af. Als hij het echt was, dan is hij werkelijk een mens zoals wij en hem te aanbidden is meer een erfenis van het katholieke geloof dat mij werd opgelegd.
Met grote innerlijke vreugde ging ik lachend naar huis. Ik weet niet of het echt zo is of dat het slechts mijn verbeelding is geweest. Was hij werkelijk Maitreya? Hoewel ik geloof in zijn wederverschijning, ben ik eerlijk gezegd helemaal ondersteboven van de gedachte dat hij het werkelijk zou kunnen zijn.
Ramón Torrens, Zaragoza (Spanje).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de "jongeman" Maitreya was.
De swami was Sai Baba
Geachte redactie,
In het voorjaar van 1986 wilde ik met een vriend naar de Sathya Sai Baba-tempel in Londen gaan. Op de avond van vertrek kwam de bus waarmee we vanuit Den Haag naar de nachtboot in Oostende zouden rijden helaas niet opdagen bij het Centraal Station. We waren bijna de enige passagiers die daar zouden opstappen.
Het eigenlijke doel van de reis voor mij was om in Londen op zoek te gaan naar Maitreya. De volgende dag besloten we naar de Sai Baba-tempel in Rotterdam te gaan, in het huis van de heer Ramcharam. Toen we daar aankwamen, werden we hartelijk verwelkomd door de heer Ramcharam. De huiskamer zat vol met bezoekers, want er was een swami aangekomen uit Londen.
Mijn vriend hielp mij de trap op (ik zit vaak in de rolstoel vanwege motorische en evenwichtsstoornissen) en ik kwam de kamer binnen.
Een zeer opvallende man, in wit satijn gekleed, kwam enthousiast op mij af en zei dat hij Sai Krishna heette. Omdat hij vrij klein was en ik nogal lang ben, maakte hij een sprongetje om mij op het voorhoofd te kussen. Daarna omhelsde hij mij en zei in het Engels dat hij blij was dat ik gekomen was. Hij draaide met zijn hand een paar kringetjes en materialiseerde wat vibhuti die ik terstond moest innemen en ik kreeg nog wat voor onderweg. Sai Krishna vroeg waar ik woonde en ik vertelde hem mijn adres. Hij zei dat hij de volgende dag bij mij thuis zou komen.
Toen ik die avond thuis kwam, zei mijn moeder dat ze Maitreya’s energie bij mij voelde en ik vertelde haar het hele verhaal.
De volgende ochtend kwam Sai Krishna in vol ornaat (in het oranje gekleed) mijn huis binnenlopen. Ik heb hem de twee daarop volgende weken nog vele malen bezocht. Sindsdien is Sai Krishna voor mij onvindbaar.
Is Sai Krishna een swami die in Londen onder Maitreya werkt of was hij zomaar een swami waarvan er zoveel rondlopen in de wereld?
Als hij voor Maitreya werkt, kunt u dan iets meer zeggen over het hoe en waarom?
Fred van den Berg, Den Haag.
De meester van Benjamin Creme verklaart dat de swami Sai Baba (incognito) was.
Voorvallen van astrale aard
Geachte redactie,
Rond 1987/88 heb ik een merkwaardige ervaring gehad. Ik moet toen ongeveer 23 jaar geweest zijn. Die avond was ik tot het besluit gekomen dat alles waar ik tot dan toe voor geleefd had en in geloofd had één grote vergissing was geweest en met die deprimerende gedachte ben ik gaan slapen. (Ik was in die periode wel vaker depressief, maar dat was de volgende morgen meestal verdwenen.)
Doch deze nacht gebeurde er iets bijzonders. Rond vier uur werd ik plotseling wakker in een kamer die gevuld was met een stralend wit-blauw licht. Ik was panisch van angst en nauwelijks in staat om te ademen of te bewegen. Ik sliep in een tweepersoonsbed aan de rechterkant en met veel moeite lukte het me om mijn hoofd een beetje naar links te draaien. Daar zag ik een stralend wezen liggen. En hoewel ik ergens voelde dat deze mij kwam troosten begon ik, toen ik zag dat dit wezen zijn arm onder mijn hals schoof, spontaan het Onze Vader te bidden, waardoor het wezen langzaam scheen op te lossen.
Enkele maanden later (ik woonde toen reeds alleen) heb ik nog een soortgelijke ervaring gehad. Ongeveer rond hetzelfde uur, maar ditmaal straalde het licht uit mezelf en vulde weer de hele kamer. Ik moest me met alle kracht terugtrekken voor de zuigkracht van het licht! Weer begon ik te bidden en weer verdween het gebeuren samen met het angstgevoel.
Dit gebeuren heeft mij er niet onmiddellijk toe aangezet om mij te gaan verdiepen in deze wereld. Integendeel zelfs! Het is pas de laatste twee jaren, vooral het laatste jaar, dat deze wereld mij sterker is gaan boeien, op dit moment vooral de lering van K.
Kunt u mijn (nog steeds aan het ego gebonden) brein enige duidelijkheid verschaffen over deze bizarre gebeurtenissen?
M.V. te A. (België).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat deze voorvallen van astrale aard zijn en niet serieus genomen moeten worden.