Brieven van lezers -- juni 1996
De man en het kleine meisje Elf jaar geleden (in 1985) had ik een ontmoeting die in veel lijkt op de ontmoetingen van sommige lezers van Share International.
Wanneer ik in die tijd naar Parijs ging nam ik soms de bus van Orly naar Denfert Rochereau. Op die dag waren er niet zoveel passagiers. Ik zat in de bus met mijn gezicht naar voren. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om me geestelijk te ontspannen, toen mijn aandacht werd getrokken door een man en een meisje van ongeveer acht jaar die links van mij midden in de bus zaten. Ze reisden samen en spraken met elkaar. De man was van Indiase afkomst en eenvoudig, maar heel elegant gekleed. (Ik herinner me nog dat ik even dacht: hoe kan iemand zo eenvoudig en toch zo elegant gekleed gaan.)
Zonder dat ik het wilde, kon ik hun gesprek volgen. Ze spraken Frans en de man stelde zich aan het meisje voor. Hij legde haar uit, alsof hij haar wilde geruststellen, dat hij haar van het vliegveld had afgehaald omdat haar vader een afspraak had. Ik meende uit het gesprek te begrijpen dat haar vader noch het meisje hem kende. (Wetende hoe streng de paspoortcontrole is en hoe de Franse douane er tegen aankijkt om kinderen die alleen reizen, mee te laten gaan met onbekenden die hen opwachten, kwam mij dit verhaal volslagen ongeloofwaardig en irreëel voor).
De man straalde zo’n intense liefde, zachtheid en rust uit — zulk licht dat niet van deze wereld leek, zoals ik nog nooit heb meegemaakt waardoor ik mij bedacht: ...ik ben al zo lang bezig om te ontdekken wat liefde is... Dit was het dus.
Het was een magisch moment. Ik deed een poging om me ervan los te maken omdat ik niet indiscreet wilde zijn. Ik keek naar de andere passagiers: niemand leek op de man en het kind te letten, iedereen praatte of las gewoon door. Dit weerhield me er niet van om mezelf af te vragen of het "echt" was wat ik meemaakte.
Opnieuw werd mijn aandacht naar de twee reizigers getrokken. Mijn gedachten concentreerden zich op de man en zijn aanwezigheid. "Ik moet deze man vragen wie hij is... hij houdt vast lezingen... ik zou zo graag van hem leren..." Maar ik wist niet hoe ik hem moest benaderen. Om het nog wat langer te laten duren stapte ik niet bij mijn halte uit, maar bleef zitten tot de volgende (helaas de eindhalte) in de hoop dat ik een manier zou vinden om hem op de man af te vragen naar zijn naam en adres, aangezien hij nog steeds met het meisje zat te praten. Bij de bushalte stapte ik voor uit en wachtte totdat zij ook zouden uitstappen zodat ik hen kon aanspreken.
Opeens had ik het gevoel dat het niet belangrijk was om dit te doen. "Ik zal hem zeker weer ontmoeten... Ik zal hem weerzien!" Op dat moment dacht ik er niet aan dat Parijs een miljoenenstad is. Voordat ik kon reageren, waren ze al in de menigte verdwenen. Het spijt mij dat ik niet op mijn eerste impuls ben afgegaan.
R.L., Mulhouse, 68 (Frankrijk).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat de man Maitreya was. Het "kleine meisje" was de meester Jezus. Alleen de briefschrijver zag hen.
Wonder in Novo mesto
Op een lentedag in 1989 of 1990, om een uur of tien ’s morgens, stonden na de mis nog wat groepjes mensen buiten de Kapitelj-kerk in Novo mesto na te praten. Ik was er ook bij. Plotseling verscheen er een blinde vrouw van middelbare leeftijd tussen ons in. Ze had een stuk karton om haar nek hangen waarop geschreven stond: "MIJN MAN IS OVERLEDEN". Het zou normaal zijn geweest als tenminste een van ons de arme vrouw wat geld had gegeven. Helaas deed niemand dat. We keken elkaar ongemakkelijk aan en mompelden verontschuldigend dat we geen geld bij ons hadden. Intussen verdween de vrouw. Ik keek om me heen om te zien waar ze naartoe ging en hoe ze het helemaal alleen redde, want ze was volledig blind. Ze verdween op dezelfde mysterieuze wijze als waarop ze was verschenen.
Ik bleef nog lang aan deze vrouw denken. Ik vroeg me af hoe ze moest leven en voor zichzelf zorgen nu ze alleen was achtergebleven. Ik hoopte dat ik haar nog eens zou ontmoeten en haar kon helpen, maar tegelijkertijd knaagde het aan mijn geweten dat ik het niet meteen had gedaan. Ik heb haar nooit meer ontmoet, hoewel Novo mesto een relatief klein stadje is.
Terugkijkend, realiseer ik me dat die gebeurtenis me diep heeft geraakt. Wanneer ik nu iemand ontmoet die hulp nodig heeft, wacht ik niet tot morgen maar handel direct. En wanneer ik iemand help, heb ik vaak het gevoel dat ik het niet alleen ben die handelt, maar voel ik ook de aanwezigheid van iemand anders.
Ik geloof dat de veranderingen die ik in mezelf bespeur, verbonden zijn met dit mysterieuze voorval, daarom vraag ik uw hulp bij de oplossing van dit mysterie.
Tatjana Lindtner, Novo mesto (Slovenië).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat "de blinde vrouw" Maitreya was.
Die zit!
Al lange tijd bellen mensen mij om te vragen een kaars te branden en voor ze te bidden en de Heer Maitreya om hulp te vragen voor hun problemen. Dit doe ik al een aantal jaren en ik schrijf de gebeden op stukjes papier die ik rond de kaars leg (wat een vreugde).
Onlangs was ik uitgenodigd op een bijeenkomst van een Sai Baba-groep. Het onderwerp was ‘Op zoek naar god in jezelf’. Ik vond het een plezierige bijeenkomst en iedereen werd gevraagd kort iets te zeggen over zijn of haar geloof en de bron ervan. Ik sprak over de Heer Maitreya en de meesters van wijsheid. Er werd gezegd dat Sai Baba op bijeenkomsten een soort as (vibhuti) materialiseert en men vroeg mij wat de Heer Maitreya doet. Tot hun grote verbazing vertelde ik dat hij volgens mij meestal een bron met geneeskrachtig water oplaadt in de buurt van de plaatsen die hij bezoekt.
Nadat ik dit verteld had, ging ik naar huis en toen ik mijn ‘gebedskaars’ aanstak zag ik tot mijn verbazing en verwondering witte stof (geen as) op de gebedspapiertjes, op de kandelaar en op het schoteltje eronder en sinds die dag (twee maanden geleden) komt de stof steeds terug. Wanneer ik een papiertje weghaal en er een ander gebed neerleg, komt de stof er vanzelf bij. De vraag is: kan dit van Sai Baba of de Heer Maitreya afkomstig zijn?
Buddy Irwin, Kloof (Kwazulu-Natal, Zuid-Afrika).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de stof wordt gecreëerd door Maitreya. Het is fijne, witte vibuthi.
Ontmoetingen met Maitreya
Kunt u iets zeggen over mijn persoonlijke ervaringen die volgens mij in verband staan met Maitreya en de Hiërarchie?
De eerste vond plaats toen ik ongeveer vier à vijf jaar geleden in India was. Een wat oudere man liep mij zeer snel voorbij in een drukke straat. Zijn verschijning was tamelijk primitief en toch zag hij er lenig en fit uit, als een sadhu, hoewel anders. Ik ving alleen vluchtig een beeld van hem op (het gebeurde allemaal zeer snel), maar toch had ik een geweldig gevoel van ontzag en respect, alsof ik de Christus had ervaren.
Ik weet niet waarom ik zo’n vreemde gedachte had, vooral omdat ik in India was in verband met mijn belangstelling voor het boeddhisme. Ik voel dat sindsdien mijn relatie tot de figuur van de Christus enorm is versterkt en mij misschien heeft gevoerd naar de lezingen van mijnheer Creme en de boodschappen van de Heer Maitreya.
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de man Maitreya was.
Het volgende gebeurde toen ik met mijn ouders in Casablanca (Marokko) was. We waren daar ongeveer drie dagen geweest en op onze terugreis ontmoetten we op het spoorwegstation een Marokkaanse man. Hij was vermoedelijk in de vijftig, hoewel hij er erg jeugdig uitzag.
Onze trein naar het vliegveld was afgelast en wij moesten op een volgende trein wachten. Hoewel wij onze vlucht nog zouden halen, maakten mijn ouders zich zorgen. Terwijl wij daar zaten te wachten, kwam de man naar ons toe en begon moeiteloos een gesprek. Hij vertelde dat hij in de haven werkte naast het station en koffiepauze had. We praatten een poos (onze spreektaal was Spaans) en het was heel duidelijk dat mijn ouders niet langer bezorgd waren, eigenlijk zaten we heel ontspannen met elkaar te praten.
Kort voor de trein aankwam, nam de man afscheid van ons en terwijl hij wegliep, draaide hij zich naar mij om en noemde mij glimlachend "El Marinero", de ‘matroos’ of ‘zeeman’ in het Spaans. Het was ongewoon en toch kwam het mij vertrouwd voor, al weet ik niet waarom.
We waren daarna door rust omgeven, getransformeerd door zijn warmte en edelmoedige geest. Was hij een bijzonder vriendelijke Marokkaan of was hij een lid van de Hiërarchie?
Douglas Griffin, London W10 (Groot-Brittannië).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de "Marokkaan" Maitreya was. "El Marinero" houdt verband met het feit dat de schrijver in zijn vorig leven zeeman was.
Meesterlijke begeleiding
Kunt u mij zeggen of ik op de avond van donderdag 21 december 1995 door Maitreya of een van de meesters werd geholpen?
Het was erg laat en er was een dichte mist. Ik reed waarschijnlijk te hard tussen Sywell en Great Doddington, Northants, toen ik een rode auto inhaalde met zeer heldere en ongewoon grote lampen die verstandig een snelheid van 50 km per uur aanhield. Ik bleef achter hem rijden, totdat hij keerde en terugging in de richting waar we vandaan kwamen. Dat was ongeveer drie kilometer van mijn huis.
Ik voelde mij veilig en heb dat gevoel nog steeds sinds ik veilig naar huis begeleid werd.
Kathleen Matthews, Great Doddington (Northants, Engeland).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de bestuurder van de rode wagen Maitreya was.
Een hoger licht
Dit gebeurde op 15 mei 1995 om 13.00 uur tijdens mijn vaders begrafenis. Het was maandag in de tweede grootste stad van de Tsjechische Republiek, Brno, en het was mooi weer. Onze familie en vele vrienden kwamen om mijn vader de laatste eer te bewijzen. We zaten allemaal in de aula van het crematorium, met grote ramen boven in het plafond. Een rooms-katholieke priester hield de preek en bad voor mijn vaders ziel. Buiten scheen de zon.
Plotseling leek het alsof iemand een sterker licht en zonneschijn had aangestoken. Het scheen over alle bloemen die in de kist en om pappa’s borst heen lagen. Dit gebeurde drie keer tijdens de preek van de priester. Iedereen zag het sterke licht en die drie momenten duurden elk twee seconden. Alleen ik en de vrouwen van mijn twee broers dachten hetzelfde: heeft de hemel zich voor ons geopend, is het vaders ziel die ons wil tonen dat zij met ons is, of welk ander teken is dit?
Dank u voor uw antwoord.
Helena Torson, Hörby (Zweden).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat het lichtverschijnsel afkomstig was van de meester Jezus — een zegening.
Een schitterend persoon
In 1978 ontmoette ik een zwerver die mij wat geld vroeg voor eten. Dit gebeurt vrij geregeld, maar hij was in gezelschap van een schitterend en kleurrijk persoon, met een zeer zuivere blik. Ik dacht op dat ogenblik dat de zwerver goed beschermd was, dat de persoon die bij hem was waarschijnlijk een meester was, en dat wij allen hier op aarde tenslotte zwervers en bedelaars waren.
Toen zij zich van mij verwijderden, hoorde ik de meester tegen zijn leerling zeggen: "Weet je, hij is een leerling." Sinds die dag is er geen moment in mijn leven geweest zonder een of andere betekenis of een nieuwe ervaring. Was hij een van Maitreya’s metgezellen of Maitreya zelf? Ik zou het graag willen weten.
Ik kan een glimlach niet onderdrukken als ik bedenk dat het 18 jaar heeft geduurd om u deze vraag te stellen. Volgens mij heeft iedereen vandaag de dag weleens Maitreya of een meester ontmoet, ook al weten ze het niet of hebben ze hem niet herkend.
Gérard Bourgois, Tours (Frankrijk).
De meester van Benjamin Creme bevestigt dat de "meester" Maitreya was. De "zwerver" was een discipel.
Lichtstralen
Op de avond van 5 januari 1996 gebeurde in Rochester (New York) iets heel bijzonders, iets dat wij niet konden verklaren.
Die avond kwam mijn huisgenoot terug van een bijbelstudie. Hij zei dat er heel veel lichtstralen recht omhoog schoten. Dus besloten mijn vrouw en ik om even naar buiten te gaan om dit te bekijken. Onmiddellijk zagen we die spectaculaire lichten overal om ons heen. Het leken haast dunne laserstralen die vanaf straatlantaarns recht omhoog schoten, ver de lucht in. We zochten eerst een natuurkundige verklaring. Die avond was de hemel namelijk bijna helder met kleine sneeuwvlokjes die in de lucht zweefden en deze zouden het licht naar alle richtingen kunnen weerkaatsen waardoor mensen duidelijke lichtstralen in het donker konden zien. Maar wat kan zulke dunne stralen produceren? Mijn vrouw had een suggestie: misschien zit er een gat in het midden van de overkapping van de straatlantaarns waardoor het licht naar buiten ontsnapt. Maar er zijn een paar problemen met deze verklaring:
1) Waarom divergeren de lichtstralen niet en blijven ze beperkt tot een rechte lijn, als bij een laserstraal?
2) Waarom hebben we nadien of vòòr die avond nooit eerder zoiets gezien?
We hadden allemaal een gevoel van verwondering. Zou het een wonder zijn van een meester? Ik geloof stellig in Maitreya de Christus. Ik heb geen wonder nodig om me van de waarheid te overtuigen. Maar zou het niet leuk zijn om een wonder te zien gebeuren voor mensen om je heen, zodat die hierdoor worden geraakt en ook gaan geloven, of ten minste geïnteresseerd raken in Maitreya? Elk commentaar wordt zeer op prijs gesteld.
Xiaobo (VS).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat deze beschrijving een wonder van Maitreya betreft.
De Zoon des mensen tot de mens
Mijn verhaal speelde zich afgelopen zomer af.
Ik ben taxichauffeur in de stad New York en heb soms last van depressies. Maar de wanhoop die ik in dit geval voelde, was meer een gevolg van de stemming die ik had opgevangen van de vele mensen die ik had vervoerd. Er zijn momenteel zoveel mensen die lijden en zich miserabel voelen.
Dus ik begon te bidden. Ik bad: "Heer, ik kan dit verdriet en deze eenzaamheid die ik voel niet verdragen. Ik weet dat ik vastzit aan het bestaan als taxichauffeur omdat veel dingen in mijn leven zijn misgelopen. Maar, ik probeer ook anderen te helpen, zelfs in dit eenvoudige beroep. Desalniettemin lijken mensen zo onaardig, zo gesloten als een stervende bloem. Ik kan de ellende nauwelijks nog verdragen. Vergeet alstublieft niet dat ik slechts een mens ben en dit een gebed is van een mens tot God. Als mijn leven nog enige betekenis heeft, als ik nog iets goeds heb gedaan op deze aarde, laat me dit dan alstublieft weten."
Kort na mijn gebed pikte ik een klant op, een lange man van in de dertig met lang, zwart haar en met een zwart leren jack aan. Ik nam hem mee vanaf 7th Avenue, vlakbij het Pennsylvania Hotel waar de heer Creme zijn lezingen houdt over de wederverschijning van Maitreya en de meesters van wijsheid. Een lezing die ik trouwens al verscheidene malen heb bijgewoond omdat ik wil geloven en ik weet hoe hard deze chaotische wereld een avatar nodig heeft.
Hoe dan ook, mijn passagier wilde naar de hoek van Avenue A en East 8th Street. Ik zei: "Oké", en daar reden we. Er was een diepe stilte en zoals ik al zei voelde ik me in mijn hart diepbedroefd. Toen hoorde ik een stem in mijn hoofd die zei: "Als je de Christus zou zien, zou je hem dan herkennen?" Onmiddellijk keek ik in mijn achteruitkijkspiegel om zijn gezicht te zien. Ik herinner me dat ik dacht: "Het kan niet, maar hij lijkt wel op de Christus." Ik zag dat zijn ogen vol droefheid waren. Ik liet de gedachte gaan als een produkt van mijn eigen fantasie. Dus bleven we beiden stil. Toen we op de plaats van zijn bestemming aankwamen, gaf de meter zes dollar aan. Hij gaf me er acht. Ik bedankte hem maar hij zei niets. Maar toen hij uitstapte, keek hij me aan en zei: "Dank je wel, mens."
Ik had later een overduidelijk gevoel dat dit Maitreya was. Toch was ik geestelijk zo terneergeslagen dat ik dacht dat het een waanidee was. Maar toen ik die avond thuis kwam, was ik echt verbaasd door iets wat ik zag. U moet weten dat in mijn slaapkamer op mijn nachtkastje een mooie foto van Jezus staat. Eén met bruin haar en bruine ogen, met een zacht, stralend aureool boven zijn hoofd. Ik plaatste mijn hand over de romp van Jezus en keek naar zijn gezicht daarboven. En wie schetste mijn verbazing toen ik zag dat het gezicht van de Christus en van mijn passagier één en hetzelfde waren?
Is het mogelijk dat ik de meester Jezus of Maitreya op die eenzame avond heb rondgereden?
Ronald Dondiego, Brooklyn (NY, VS).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat de passagier Maitreya was.
Maitreya, de barmhartige Samaritaan
In november 1994, terwijl ik van mijn werk naar huis reed over de A4500 in Northampton, Engeland, moest ik door autopech stoppen.
Een vriend kwam om me te helpen. Terwijl we in afwachting waren van de Wegenwacht stopte er een bestelwagen en stapte er een hele lange, slanke, elegante donkere man uit die ons zijn hulp aanbood.
Hij had ontzettend mooie, guitige en lachende ogen en zijn handen waren goed verzorgd, heel elegant.
Zou u me kunnen zeggen of deze man een barmhartige Samaritaan, de discipel Jezus, of de Heer Maitreya was? Ik heb het gevoel dat hij een barmhartige Samaritaan was.
Monica Featherstone, Wellingborough (Northants, Engeland).
De meester van Benjamin Creme verklaart dat deze man Maitreya was.