Aankondigingen en feiten - september 2001
In de loop der jaren heeft Share Nederland artikelen gepubliceerd over Maitreya’s verwachtingen op het gebied van politieke, sociale, ecologische en geestelijke veranderingen in de wereld, zoals deze werden verstrekt door een van Maitreya’s medewerkers uit de gemeenschap in Londen waar hij verblijft. Van tijd tot tijd hebben ook Benjamin Creme en zijn meester hun prognoses van toekomstige ontwikkelingen gegeven. In deze rubriek, “Aankondigingen en feiten”, maken we melding van recent nieuws, gebeurtenissen en commentaren die verband houden met deze uitspraken.
Economische problemen in de VS en Japan "Het voelt als een recessie"
"Ik denk dat we, zoals Maitreya voor het eerst in 1988 voorspelde, getuige zijn van het proces van een wereldwijde beurskrach die, zoals voorspeld, begon in Japan, die totaal zal zijn en de weg zal banen voor de vestiging van een nieuwe, billijke en rechtvaardige economische orde." (Benjamin Creme, The Great Approach) De Amerikaanse economie toonde het tweede kwartaal van 2001 de laagste groeicijfers (slechts 0,7 procent) in acht jaar. Dit cijfer markeerde het tweede achtereenvolgende kwartaal dat de economie groeide met 1 procent of minder, een periode die een scherpe daling te zien gaf in de bedrijfswinsten en een stijging van de werkloosheid, vooral in de technologiesector. "Technisch gezien zitten de cijfers in de positieve hoek, maar het voelt als een recessie," aldus Richard Yamarone, hoofdeconomie bij Argus Research in New York. Aandelenkoersen, die in 2000 begonnen te dalen, zijn nog niet in waarde hersteld. De belangrijkste Japanse beurs daalde in juli 2001 na de parlementsverkiezingen tot het laagste niveau in 16 jaar. Ten opzichte van een jaar geleden is de Nikkei-index 17 procent gedaald. De industriële productie daalde met vier procent over het tweede kwartaal van dit jaar, de grootste daling in drie jaar. En de werkloosheidscijfers bleven in juni op een recordhoogte staan van 4,9 procent, terwijl de regering een verdere stijging verwacht. "We maken ons zorgen dat economische en werkloosheidscijfers verder zullen verslechteren," aldus de minister van Handel en Industrie, Takeo Hiranuma.
(Bronnen: BBC News; Japan Times; San Francisco Chronicle, VS)Japanse economie wankelt
De regering van Japan geeft toe dat de toestand van de op een na grootste economie ter wereld nog steeds "verslechtert". In haar rapport over de maand juli [2001] zegt het secretariaat van het kabinet dat de bedrijfswinsten geen teken van groei vertonen. Uit de enquête die de Bank van Japan elk kwartaal houdt naar het vertrouwen bij bedrijven blijkt dat zij in de zes maanden tot september een winstdaling verwachten van 7,5 procent ten opzichte van vorig jaar. Algemeen wordt nu aangenomen dat Japan in een recessie verkeert en exportbedrijven krijgen zware klappen van de economische teruggang in de VS. Premier Junichiro Koizumi zei dat het rapport "niet goed" is en beloofde een nieuwe aanpak, waarbij hij bereid is nog meer pijn te riskeren om de onderliggende problemen van het land aan te pakken. In veel van de grote steden in Japan zijn de tekenen van tegenspoed niet direct zichtbaar, maar de economische malaise eist duidelijk zijn tol in de stad Kisarazu, aan de overkant van de baai van Tokio. Dit was ooit een bloeiende haven en industrieel centrum, maar het is zwaar getroffen door de economische neergang. De laatste klap kwam vorig jaar, toen de warenhuisketen Sogo met enorme schulden ten onder ging. Momenteel wordt er kleding tegen ramsjprijzen verkocht in het gebouw, maar de meeste verdiepingen zijn verlaten. "We zijn miljarden yens aan verkopen kwijtgeraakt. Het stadscentrum is een vacuüm geworden, mensen komen hier niet meer. Ik zie niet hoe de economische hervormingen van de premier ons zullen helpen," zegt Akio Kinoshita, manager bij Toshi Kaihatsu Co. Kisarazu was voorheen de commerciële spil van de gehele regio, maar door de sluiting van de grote warenhuizen is het hart uit de stad verdwenen. Bedrijven verdwijnen en de grondprijzen dalen. Het is een patroon dat zich door heel Japan kan herhalen. Al 10 jaar houdt de regering de economie drijvende door enorme bedragen te spenderen aan publieke werken. Een uitgebreide combinatie van tunnels en bruggen moest de regio rond Kisarazu nieuw leven inblazen, maar er wordt weinig gebruik van gemaakt door de buitensporige tolgelden. Premier Koizumi is bereid om meer faillissementen en een hogere werkloosheid te riskeren voor herstel op de langere termijn, maar riskeert daarmee ook dat de economie nog dieper in de recessie wegzakt.
(Bron: BBC News Online)Verdrag tegen opwarming aarde ondertekend
"Onze voornaamste taak is nu voor het milieu te zorgen." (Share International, mei 1989) Na veel geven en nemen hebben 178 landen in Bonn een compromisovereenkomst bereikt waarmee geïndustrialiseerde landen zich verplichten om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Het akkoord betekent de feitelijke redding van het Kyoto-protocol uit 1997, dat het aanvankelijke raamwerk verschaft voor klimaatbeheersing. De VS, die het verdrag van Kyoto hebben afgewezen, nemen niet deel aan de nieuwe overeenkomst. De overeenkomst richt zich onder meer op de volgende terreinen: - uitstootkrediet: landen kunnen "krediet" krijgen voor zaken als bossen en gewasland die kooldioxide uit de lucht zuiveren; - verhandeling van uitstootrechten: landen kunnen uitstootrechten kopen van andere landen die minder uitstoten dan is toegestaan; - investeringskrediet: geïndustrialiseerde landen kunnen krediet verdienen door investeringen in uitstootverminderende projecten in ontwikkelingslanden; - financiering: er wordt een fonds opgericht om ontwikkelingslanden te helpen in te spelen op klimaatsverandering; - controle op naleving: landen die de doelstellingen niet halen, moeten hun uitstoot met nog eens 1,3 ton verminderen, bovenop de doelstelling. Er zijn concessies gedaan om landen over te halen het verdrag te tekenen. Uiteindelijk overwonnen de uiteenlopende groepen landen hun verschillen en kwamen tot een compromis. Het algemene gevoel werd verwoord door de Belgische minister van Energie en Duurzaamheid, die zei: "Ik heb liever een onvolmaakte overeenkomst die leeft dan een volmaakte overeenkomst die niet bestaat."
(Bron: New York Times, VS)