Wonder in Bethlehem

Een wonderbaarlijk schouwspel in het door conflicten verscheurde Midden-Oosten, dichtbij de Geboortekerk in Bethlehem, was er de oorzaak van dat soldaten op hun knieën vielen, terwijl anderen onder de honderden die getuige waren van het voorval als aan de grond genageld naar de hemel staarden. Op 10 mei 2002 zagen honderden mensen, zowel Palestijnen als Israëliërs, een groot figuur die uit “wervelende rook” oprees en geleidelijk vorm aannam. De zwevende figuur was een man met een baard, die een witte mantel en een doornenkroon droeg, en “een uitdrukking van oneindig leed” had. De verschijning leek te huilen. Op de plaats waar zijn tranen neervielen verschenen plotseling bloemen.

Velen die naar de verschijning keken, geloofden onmiddellijk dat ze de Christus zagen. “Mijn allereerste gedachte was dat dit de Christus Zelf was, die terugkomt om over ons te oordelen,” aldus Rumi Khalaf, een Palestijnse christen, die zei dat hij onmiddellijk op zijn knieën viel. “Ik zag dat veel moslims en zelfs de joodse soldaten aan de overkant van de weg in gebed waren. Maar ik wendde mijn blik nooit af van het visioen van de Christus.”

Het visioen verscheen vlakbij de Geboortekerk, die recentelijk het toneel was van langdurige belegering. Terwijl de menigte toekeek, begon de 7,5 meter hoge figuur te spreken, naar verluidt in een taal die niemand herkende. Gelukkig had een van de soldaten de tegenwoordigheid van geest om de woorden fonetisch op te schrijven. Volgens zeggen was de taal oud-Aramees:

“Ik ben voor mijn tijd teruggeroepen. Mijn kinderen lijden en mijn oren zijn niet doof voor hun huilen. Beter je leven — of tel de weken totdat ik in jullie midden wandel.” Naar verluidt duurde de boodschap nog verscheidene minuten langer, waarbij tamelijk angstwekkende beschrijvingen werden gegeven van een reeks toekomstige gebeurtenissen. De boodschap bevatte echter ook woorden van bemoediging.

De op Christus lijkende figuur vroeg ook aandacht voor de benarde toestand van de armen en hongerenden. Hij sprak van een steeds wijder wordende kloof tussen degenen die niet genoeg hebben en degenen die meer bezitten dan ze nodig hebben. Naar verluidt deed de boodschap denken aan een waarschuwing voor afschrikwekkende dingen die de mensheid te wachten staan als zij “haar leven niet betert”. De boodschap wordt hoe dan ook geïnterpreteerd als een verwijzing naar Armageddon, tenzij de mensheid van koers verandert en zich weer tot God wendt. Naar zeggen werd er ook in verwezen naar de wederopbouw van de Tempel, een gebeurtenis die in het joodse geloof de komst van de Messias aankondigt.

Plaatselijke autoriteiten doen het hele voorval af als “massahysterie”, maar degenen die de majestueuze figuur zagen zijn onvermurwbaar. Het Vaticaan werd op de hoogte gesteld en een afgezant heeft reeds ooggetuigen geïnterviewd. De Canadese krant Sun, die verslag deed van de gebeurtenis, zei dat religieuze leiders en sommige politici het belang van de boodschap ter harte hebben genomen en nieuwe vredesinitiatieven op hoog niveau op gang hebben gebracht. (Bron: Sun, Canada)

(De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de verschijning door Maitreya werd gemanifesteerd, en dat het verhaal in wezen waar is. Veel van de details is echter vertekend en opgesmukt: de figuur was niet 7,5 meter maar ongeveer 1,80 meter lang (Maitreya’s lengte is 1,88 m); Hij had een uitdrukking van ontzaglijk leed, maar huilde niet en er verschenen geen bloemen; Maitreya gaf Zijn boodschap niet in het Aramees maar telepathisch, in het Arabisch en Hebreeuws. Hij zei niet: “… of tel de weken”, maar: “Je kunt de weken tellen…” Er was geen verwijzing naar ‘de wederopbouw van de tempel’.)

Maitreya, de Waterdrager

Anton Salman, een advocaat uit Bethlehem, speelde een centrale rol bij de onderhandelingen om een eind te maken aan de impasse tussen het Israëlische leger en Palestijnse militanten, veiligheidstroepen en burgers die hun toevlucht hadden gezocht in de Geboortekerk. Salman, die gedurende het beleg in de kerk was, berichtte dat het water naar het gehele complex was afgesneden. Dagenlang hadden de mensen in de kerk geen water, totdat ze ontdekten dat er toch water kwam uit één kraan in het convent. “Waar het water vandaan kwam, wisten we niet. Al het water was door de Israëli’s afgesneden. De watertanks waren leeg, en toch bleef er water uit die kraan stromen, en die voorzag ons van water,” vertelde Salman. (Bron: The Leaven, VS)

(De Meester van Benjamin Creme verklaart dat het water door Maitreya was gemanifesteerd en dat het voedende en versterkende eigenschappen had.)