Aankondigingen en feiten - maart 2002

In de loop der jaren heeft Share Nederland artikelen gepubliceerd over Maitreya’s verwachtingen op het gebied van politieke, sociale, ecologische en geestelijke veranderingen in de wereld, zoals deze werden verstrekt door een van Maitreya’s medewerkers uit de gemeenschap in Londen waar hij verblijft. Van tijd tot tijd hebben ook Benjamin Creme en zijn meester hun prognoses van toekomstige ontwikkelingen gegeven. In deze rubriek, “Aankondigingen en feiten”, maken we melding van recent nieuws, gebeurtenissen en commentaren die verband houden met deze uitspraken.

Mondiale ongelijkheid neemt snel toe

“Waar de marktwerking de enige prioriteit is, is ongelijkheid verzekerd en zal onrechtvaardigheid het gevolg zijn.” (Maitreya’s Missie II)

De rijkste 1 procent van de mensen (50 miljoen huishoudens), met een gemiddeld inkomen van 24.000 Amerikaanse dollar, verdient meer dan de armste 60 procent van de huishoudens (2,7 miljard mensen), aldus een nieuw onderzoek van de Wereldbank. Het nieuws dat de ongelijkheid in de wereld steeds groter wordt, zal twijfels wekken over de gevolgen van globalisering voor de armsten van de wereld. Volgens de econoom Branko Milanovic neemt de mondiale ongelijkheid snel toe — met ongeveer vijf procent tussen 1988 en 1993, dezelfde mate waarin de ongelijkheid in Groot-Brittannië toenam in de periode-Thatcher.

Tot nog toe vergeleken studies alleen het gemiddelde inkomen van het ene land met dat van een ander land, maar dit onderzoek laat zien dat de kloof tussen rijk en arm veel groter is dan tot nog toe werd gedacht. Het nieuwe onderzoek is het eerste dat inkomens van huishoudens in meerdere landen vergelijkt aan de hand van een aantal enquêtes dat 84 procent van de wereldbevolking en 93 procent van het wereldinkomen beslaat. Het laat zien dat de grootste bron van ongelijkheid het verschil is in inkomen van mensen in de vijf grote economieën (VS, Japan, Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië) en van de armen op het platteland in India, China en Afrika. Maar een andere voorname bron van ongelijkheid is de groeiende kloof tussen stedelijke en plattelandsgebieden in China, aldus het onderzoek.

In de vijf jaar die het onderzoek bestrijkt steeg het reële inkomen per hoofd van de bevolking met 5,7 procent, maar de gehele stijging ging naar de hoogste 20 procent van de inkomensdistributie — waar het inkomen met 12 procent steeg — terwijl het inkomen van de laagste vijf procent zelfs met 25 procent daalde. Twee regio’s waar de armen veel armer werden waren Oost-Europa en de voormalige Sovjet-Unie, waar de inkomensdistributie dramatisch verslechterde na de ondergang van het communisme, en Afrika ten zuiden van de Sahara, waar oorlogen, hongersnood en ziekte leidden tot dalingen in de economische productie.

Het onderzoek uit zorgen over het ontbreken van een “middenklasse” op wereldschaal, omdat de meeste mensen te vinden zijn in de laagste of de hoogste regionen van de inkomensschaal. De enorme kloof tussen rijk en arm — met 84 procent van de wereld die slechts 16 procent van het inkomen ontvangt — is zorgwekkender geworden sinds de wereld geconfronteerd werd met de dreiging van georganiseerde terreur van groepen die hun basis hebben in enkele van de armste landen van de wereld. Tegelijkertijd maakt de verspreiding van mondiale communicatie de inkomenskloof — met de rijkste 10 procent die 114 keer het inkomen van de armste 10 procent verdient — moeilijker te handhaven.
(Bron: BBC News Online, GB)

Israëlische reservisten weigeren dienst
“Mensen zullen in opstand komen tegen de militaire dienst.” (Maitreya, Share International juli/augustus 1988)

Een verklaring waarin meer dan 100 reservisten van het Israëlische leger zeggen dat zij zouden weigeren op de Westoever en in de Gaza-strook te dienen heeft geleid tot een verhit nationaal debat. De campagne van ongehoorzaamheid werd opgezet vanwege de weigering van reservisten om deel te nemen aan het Israëlische beleid dat is gebaseerd op wat zij noemen het “overheersen, verbannen, uithongeren en vernederen van een heel volk”. De verklaring bracht de legerleiding zozeer tot razernij dat de stafchef van het leger de weigeraars beschuldigde van rebellie. Maar de georganiseerde dienstweigering vestigde ook de aandacht op de rechtsgeldigheid en de ethiek van de methoden die het Israëlische leger tegen de Palestijnen gebruikt.
(Bron: New York Times, VS)