Brieven van lezers -- oktober 2003
Sinds enkele jaren verschijnen een aantal van de Meesters, met name
Maitreya en de Meester Jezus, op lezingen en transmissie-meditaties van Benjamin Creme. Zij
verschijnen ook in verschillende gedaanten aan grote aantallen mensen overal ter wereld, van
wie sommige naar Share International schrijven over hun ervaring. Wanneer de ervaring door de
Meester van Benjamin Creme is bevestigd, wordt de brief gepubliceerd.
Deze ervaringen worden gegeven om te inspireren, te leiden of te
onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren. Heel vaak vestigen ze op grappige wijze
de aandacht op een of andere vorm van onverdraagzaamheid tegenover bijvoorbeeld roken of
drinken. In veel gevallen treden de Meesters op als reddende “engelen” bij ongelukken, in
oorlogstijd, bij aardbevingen en andere rampen.
Zij gebruiken een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt
schijnt en waardoor de Meester Zijn gedachten kan uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur
verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’,
maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping. Bijgaande brieven
zijn voorbeelden van deze wijze van communicatie door de Meesters. Zonder uitdrukkelijk
verzoek om anonimiteit, neemt de redactie aan dat de naam van briefschrijvers gepubliceerd mag
worden en eventueel op de website Share-International.org gebruikt mag worden (alleen met
vermelding van initialen en land).
Stuur uw brieven aan: Share Nederland/Brieven, Postbus
41877, 1009 DB Amsterdam.
M voor Maitreya
Op een zaterdagavond in april 2003 was ik bezig een wortel klein te snijden
voor het avondeten. Het was een grote biologische wortel en ik sneed hem in de lengte in
vieren en daarna in kleinere stukken. Ik was erg verbaasd op een van de stukken duidelijk een
“M” te kunnen lezen. Ik dacht onmiddellijk “Maitreya” en deze gedachte gaf me een intens
gevoel van vreugde. De “M” was te zien op een dun plakje. Het vreemde was dat ik de
regelmatige “M” op de voor- en achterkant van dit plakje wel kon zien, maar niet op de
naastgelegen plakjes. Rationeel probeerde ik er iets anders van te maken, maar de “M” was zo
volmaakt. Ik was een beetje geschokt toen dit gebeurde. Is het misschien een teken?
RMC (Frankrijk).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat Maitreya de letter “M” op de
wortel manifesteerde.
Opmerkelijk
Op zaterdag 14 juni 2003 deed ik mee met een transmissie-meditatie in een
openbare ruimte. Tussen de middag nam ik een pauze, alvorens weer terug te gaan. Ik ging
winkelen met een vriendin. Het was druk op straat. In de menigte zag ik een bedelaar op de
grond zitten en automatisch haalde ik een munt van 50 cent uit mijn zak. Tot mijn verbazing
zag ik dat er voor hem een rijtje verschillende bankbiljetten lag als een klein straatbankje.
Ik kon niet geloven dat mensen de biljetten gegeven hadden. Terwijl ik keek waar mijn vriendin
was, sprak een robuuste jonge Turkse man me aan; hij droeg een groen T-shirt en had een
donkere zonnebril op. Ik was even bang dat hij een agressieve toon zou kunnen aanslaan, maar
hij vroeg: “Wat vind je ervan?” Mijn verwarring nam toe. Hij zei: “Voor mij betekent het dat
ik een bankbiljet zou kunnen pakken.” Ik zei: “Misschien laat het zien dat er genoeg geld in
de wereld is, maar dat het niet eerlijk verdeeld is.” (Ik begreep mijn eigen woorden niet,
want in dit geval had de bedelaar het geld.) De jongeman zei: “Dat is wat ik altijd zeg” en
daarmee namen we afscheid.
Geld is voor mij ook een zorg en deze maand moest ik meer rekeningen betalen
dan gewoonlijk. Ik kan niet geloven dat deze ontmoeting toeval was — misschien was het een les
voor me. Was de bedelaar Maitreya en de jonge “Turkse” man de Meester Jezus?
HP, Hamburg (Duitsland).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de bedelaar Maitreya was en
de jonge “Turkse” man de Meester Jezus.
Wie de pet past
Op Benjamin Creme’s lezing in New York op 23 juli 2003 zag ik een zwarte
Amerikaan. Hij was van gemiddelde lengte en lichaamsbouw, ongeveer 65 jaar oud en had grote,
bruine ogen. Hij droeg een bruin overhemd met knopen, donkerbruine tweedpantalon, witte
mocassinachtige schoenen en een ongewone pet gemaakt van dicht geweven stro. De pet trok mijn
aandacht – hij was in elk opzicht perfect. Het model was perfect, hij was lichtbruin van kleur
en van volkomen schoon stro. Ik had hem eerder gezien en het was me toen al opgevallen dat hij
blijheid uitstraalde. Het liep tegen het einde van de lezing en ik was achter in de zaal in
gesprek met twee medewerkers. We probeerden vast te stellen wie onder het gehoor de Meesters
en Maitreya waren. [De heer Creme had verteld dat zij aanwezig waren.]
Op dat moment stond de man met de ongewone pet achter in de zaal tegen de
muur geleund en luisterde aandachtig naar wat de heer Creme zei. Hoewel het niet op zijn
gezicht te zien was, leek hij te lachen – als een innerlijke lach. Ik vertelde de medewerkers
dat ik dacht dat hij Maitreya was en wees op de ongewone pet. Ik keek naar hem en vroeg
innerlijk: “Als u Maitreya bent wilt u me dan een teken geven — met uw hoofd knikken of uw
hoofd draaien misschien?” Precies toen draaide hij zijn hoofd erg langzaam en doelbewust alsof
hij de omgeving afspeurde, maar hij keek me niet aan.
Een paar minuten later liep ik dichter naar waar hij stond en sprak kort met
een medewerker die in de buurt zat, en bleef daar een ogenblik staan. De man met de pet liep
langs me heen en zei: “U doet het goed,” liep de hal in en ging weg. Kan de Meester zeggen of
deze man Maitreya was?
AS, New York (VS).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de “man met de pet van stro”
inderdaad Maitreya was.
Kindervisioen
Het was een zonnige zomerdag en ik was thuis de was aan het sorteren, toen
mijn 9-jarige dochter Natasja uit de tuin naar binnen kwam hollen. Haar gezicht was rood en
haar ogen vol tranen en ze leek nogal ontdaan. Zij barstte uit dat zij zojuist Maitreya had
gezien! Mijn dochter weet hoe Maitreya er uitziet omdat we een groot schilderij van hem in
onze hal hebben hangen en vele nummers van Share International en soortgelijke literatuur in
huis hebben.
Ik was nogal verrast door deze uitbarsting en vroeg haar wat ze bedoelde.
Had ze net een foto van hem gezien in een krantenartikel of zo? Zij heeft het voorval zelf als
volgt opgeschreven: “Ik was in de tuin aan het spelen met onze hond. Mijn oudste broer Steve
praatte met zijn neef Richard over werk. Ik keek op naar mijn broer en een figuur van Maitreya
stond in diens plaats. Of Maitreya nu op de plaats van Steve stond of pal voor hem, weet ik
niet. Steve was er nog, maar ik kon hem niet erg duidelijk zien. Ik kon niets horen.
Het was alsof ik een paar minuten doof was. Het beeld van Maitreya leek van
dunne rook gemaakt en hij stond daar maar en keek naar me, met zijn handen ineengevouwen onder
zijn middel, en hij lachte naar me. Hij was gekleed in een wit gewaad, had een witte hoed op
met rondom een blauwe band (zoals op het schilderij in de hal). Steve boog zich en aaide de
hond, en het beeld van Maitreya begon te verdwijnen. Ik knipperde met mijn ogen en wreef in
mijn ogen en voelde me tegelijkertijd gelukkig en verdrietig. Toen kon ik de machines horen en
de vogels die in de bomen zongen. Ik rende toen naar mijn moeder om haar te vertellen wat er
net gebeurd was. Ze dacht dat ik het verzonnen had.”
Mijn dochter is gewoonlijk niet het type dat dingen verzint, maar hier had
ik mijn vraagtekens bij. Hoewel haar oudste broer en neef erbij waren geweest, hadden zij
niets gezien. Ze kwam opgewonden naar me toe rennen — toch was haar gezicht rood, had ze
tranen in haar ogen en beefde. Ik was verbijsterd. Ik geloof dat ze iets zag. Heeft ze echt
Maitreya gezien?
BH, Somerset (GB).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat Maitreya een halfvast beeld
van Zichzelf manifesteerde, dat Natasja zag.
Twee brieven van dezelfde persoon:
Snelle genezing
(1) Het was een beroerde dag geweest, het werk was eentonig en moeilijk, de
avondcursus duurde lang. Ik was misselijk van de pizza die ik had gegeten. Ik voelde me
ellendig en erg moe. Mijn ogen deden pijn en ik had hoofdpijn. In de bus op weg naar huis
maakte het ritme van afwisselend rijden en stoppen dat ik me nog belabberder voelde. Ik hield
mijn hoofd in mijn handen.
Er stapte een oude man in die schuin voor me ging zitten. Hij had een lange
witte baard, kleine kraalogen, was kaal en droeg een zwarte hoed en lange zwarte jas. Hij had
ook een diplomatenkoffertje bij zich. Ik betrapte hem er op dat hij intens naar me zat te
staren. Ik vond dat niet zo prettig, maar dacht alleen maar: “Wat geeft het ook,” en ging
verder met mijn slapen te masseren.
Na een poosje voelde ik een plotselinge golf van iets; een of andere soort
energie die ineens in mijn hoofd kwam. Ze leek te trillen en rond te draaien en de
onbehaaglijkheid die ik had gevoeld op te lossen. Het was onomstotelijk energie en een sterke.
Ik keek op en de man keek nog steeds naar mij. Zijn hand tikte nu op het
diplomatenkoffertje dat op zijn schoot lag, steeds in een ritme van twee: tik tik … tik tik …
Elke keer als hij op zijn koffertje tikte, voelde ik een nieuwe golf van deze energie. Hij
keek nu vol verwachting naar me, als om te vragen: “Helpt dit? Voel je iets?” Ik keek naar
beneden, deels omdat ik niet begreep wat er gebeurde en deels omdat ik niet wilde dat hij
ophield. De energie bleef komen en trillen en ik voelde me steeds beter. Een vrouw die voor me
zat, draaide zich om en keek lachend naar me, alsof ze wilde zeggen: “Zie je wel? Voelt dat
niet fijn?” of, zoals ik toen dacht, misschien kreeg zij ook iets van die energie. Zij leek te
weten dat er iets gebeurde.
Toen het tijd voor me was om uit te stappen voelde ik me veel beter, ik had
weer energie en de pijnen waren verdwenen. Ik stond op, keek naar die man, lachte en bedankte
hem verlegen. Verlegen, omdat hoewel ik wist dat hij degene was die mij genezing had gegeven,
de ervaring zo ongewoon en ver boven mijn bevattingsvermogen uitging, dat ik gewoon niet te
zeker van mezelf kon zijn. Hij zei zo iets als: “Neem rust,” of “Doe kalm aan.” Ik ging naar
huis en voelde me de rest van de nacht heel goed. Kunt u me vertellen wie zij waren?
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de “oude man” Maitreya was.
De “vrouw” was de Meester Jezus.
Koele behandeling
(2) Het was een erg koude, ik kan wel zeggen ijskoude, en winderige dag in
New York. Ik kan niet goed tegen de kou. Ik denk dat ik vijf lagen kleding aan had waaronder
mijn warmste jas, maar die hielden me helemaal niet warm. De wind was zo sterk en meedogenloos
dat hij tot mijn botten doordrong. Ik wandelde van mijn bank naar een restaurant, een
wandeling van één huizenblok maar het was een marteling voor me. Ik kon alleen maar denken aan
hoe zo snel mogelijk bij het restaurant te komen, zodat ik weer binnen zou zijn.
Halverwege kwam er een Indiase man naar me toe en vroeg om wisselgeld. Hij
droeg geen hoed of handschoenen en alleen maar een dun jack dat openhing, de rits was zelfs
niet dicht. Maar, omdat ik op dat moment maar aan één ding kon denken, zei ik alleen maar:
“Het spijt me,” en bleef lopen (daarbij komt dat ik mijn portemonnee onder mijn jas bewaar, en
ik wilde mijn jas niet losknopen). Maar ik zag zijn reactie. Hij keek omhoog en legde zijn
hand op zijn voorhoofd en maakte een grimas als om te zeggen: “O nee, Camille. Dat was niet
het goede antwoord!” Hij vervolgde zijn weg en ik bleef hem nakijken tot ik hem, vanuit het
restaurant, niet meer kon zien. Vreemd genoeg maakte hij de indruk dat hij in zijn dunne
kleding minder last had van de kou dan ik met al mijn lagen. Ik voelde me er ellendig over en
echt hulpeloos dat ik niet voldoende over mijn eigen zorgen heen kon denken om deze persoon
die zelfs geen jas droeg, te helpen. Wie was deze man?
CL, New York (VS).
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de “Indiase man” de Meester
Jezus was. |