Tekenen van de tijd - december 2004

Aardbevingwonder in Japan

Op 23 oktober 2004 rond 18.00 uur werden de afgelegen bergdorpen en steden in de Niigata prefectuur (Japan) getroffen door een aardbeving met een kracht van 6,8. Het epicentrum bevond zich ongeveer 13 kilometer lager en er ontstond een enorme landverschuiving. Mevrouw Takako Minakawa reed op een weg in de heuvels met haar twee kinderen, Mayu van 3 en Yuta van 2, toen haar auto plotseling werd bedolven door rotsblokken en modder, en van de heuvel omlaag gleed. De reddingshelikopter ontdekte de voorkant van de wagen die haast onzichtbaar was door de modder. Door de gevaarlijke locatie en verscheidene hevige naschokken bereikte het reddingsteam pas vier dagen na de beving eindelijk het terrein.
Tegen alle verwachting in werd het zwakke geluid van een menselijke stem gehoord. Toen de redders de rotsblokken en de modder zorgvuldig met de hand verwijderd hadden, vonden zij een jongetje staande in een heel kleine ruimte (1 meter hoog en een halve meter breed), die tussen de wagen en de rotswand was gecreëerd. Hij leek van de achterbank van de wagen te zijn gekropen. Zijn zusje Mayu zat op de achterbank die volledig was samengeperst. Zijn moeder bleek bij de eerste inslag op de bestuurdersplaats te zijn gedood; zij had haar handen nog aan het stuur.
Toen de redders het jongetje, Yuta, eruit trokken droeg hij slechts een T-shirt en had een luier om. Zijn beentjes waren onbedekt. Hij had 92 uur lang in een donkere koude ruimte gestaan (de temperatuur daalde ’s avonds tot 8 graden Celsius). Zijn lichaam was nog warm, en alleen wat uitgedroogd. Hij was niet gewond, op een kleine snee op zijn voorhoofd na. Toen hem gevraagd werd of hij iets gedronken had, antwoordde hij “melk”.
Volgens deskundigen is het uitermate zeldzaam dat mensen in zulke omstandigheden meer dan drie dagen overleven, vanwege de duisternis, koude, eenzaamheid en angst.
Het hele land keek ademloos naar de dramatische redding van het jongetje en was diep geroerd door de kostbaarheid en kracht van leven.
(De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de Meester in Tokio de jongen redde en de melk manifesteerde.)

Indiaas meisje huilt stenen

Een 15-jarig meisje was in het ziekenhuis opgenomen nadat heel kleine steentjes uit de hoeken van haar ogen begonnen te verschijnen. Doktoren zeggen dat zij nooit eerder zoiets hadden gezien en kunnen het niet verklaren. Inwoners uit het dorp van het meisje in de staat Jharkand (India) zeggen dat ze hetzij bezeten is door een kwade geest, dan wel een incarnatie van een godin.
Savitri, het 15-jarige meisje, zegt dat zij voordat de steentjes verschenen ondraaglijke pijn in haar hoofd had. Er zijn ook heel kleine steentjes uit haar oren, neus en mond gekomen. Verscheidene doktoren zijn naar voren gekomen en hebben gezegd dat zij Savitri hebben behandeld en de stenen hebben onderzocht.
“In enkele gevallen zijn er steentjes uit neus en oren van mensen gekomen,” vertelt dokter Ragho Saran, die Savitri heeft behandeld. “Maar dit is de eerste keer dat ik van steentjes heb gehoord die uit de ogen kwamen. Steenvorming wordt veroorzaakt door een hoog gehalte aan calcium in het lichaam. Maar ze worden doorgaans in de galblaas en nieren gevonden.”
“Dat er stenen uit organen van patiënten, zoals oren, neus en mond verschijnen, is te begrijpen,” zei dr. J. Prasad, hoofd van de medische afdeling in het ziekenhuis waar Savitri is behandeld. “Maar stenen uit ogen is een vreemd verschijnsel, en dit is zelfs in de medische literatuur nooit beschreven.”
Savitri en haar familie zeggen dat ze wanhopig wachten op genezing voor haar toestand. Er was een constante stroom verslaggevers bij haar ziekbed, maar de familie zegt dat niemand zich heeft gemeld met een aanbod van medische hulp. (Bron: New Zealand Herald, Nieuw Zeeland)
(De Meester van Benjamin Creme verklaart dat het opnieuw een verschijnsel is dat door Maitreya is gemanifesteerd. Het is tijdelijk en zal niet lang duren.)

Huilend Maria-beeld in Malta

Een witmarmeren Maria-beeld in basreliëf in het Dominicaanse Convent in Rabat (ook bekend als Victoria) op het eiland Malta huilt tranen van bloed (zie foto). Tests hebben uitgewezen dat het menselijk bloed is.
Aartsbisschop Joseph Mercieca stelde een commissie aan om de zaak van Onze Vrouwe van de Grot in het Dominicaanse Convent te onderzoeken. DNA-tests hebben aangetoond dat de tranen van bloed absoluut menselijk is; de commissie zei dat zij geen aanwijzingen heeft gevonden dat er met het beeld geknoeid is.
De rode tranen waren duidelijk te zien op het zuiver witte marmer en verschenen voor het eerst in mei 1999. Het beeld, gewoonlijk opgeborgen, werd tevoorschijn gehaald voor het feest van de patroonheilige van de kerk. Op 6 mei 1999 werden de eerste tranen door Rita Bugeja opgemerkt. De koster Martin Caruna veegde het bloed echter van het beeld en zei dat als het een echt wonder was, Maria wel weer zou huilen. Een paar dagen later zag men tranen van bloed omlaag vloeien naar de linkerwang van het beeld.
Het basreliëf, een replica van het originele beeld van Onze Vrouwe, dat enige jaren eerder was verplaatst, werd naar een veilige plek verhuisd voor het uitvoeren van de tests. Het verbleef ongeveer twee jaar lang in de parochiekapel, maar in 2003 gaf het aartsbisdom van Malta de Dominicanen toestemming om het beeld voor bezichtiging in de kapel toegankelijk te maken.
Broeder Micallef, die de kapel onderhoudt, zei dat Maria met de mysterieuze rode vlekken op de linkerwang vele bezoekers trekt, hoewel niemand er te dichtbij kan komen, omdat het beeld in een glazen vitrine wordt bewaard, achter een gesloten smeedijzeren deur, om bedrog te voorkomen. (Bron: The Malta Independent, Malta)
Nancy de Graaf, medewerker Share Nederland, werd gefotografeerd terwijl ze een bezoek bracht aan de kapel. Na ontwikkelen en afdrukken was er op de foto een lichtkolom te zien.
(De Meester van Benjamin Creme verklaart dat het verschijnsel gemanifesteerd wordt door Maitreya. Ook verklaart Hij dat de lichtzegening op de foto door de Meester Jezus werd gemanifesteerd.)

UFO’s gezien boven Mexico

In de ochtend van 28 oktober werden talrijke ongeïdentificeerde vliegende voorwerpen verscheidene minuten lang in de lucht gezien in de streek Córdoba-Orizaba, in de staat Veracruz (Mexico).
Net na 8 uur ’s morgens zagen leerlingen, ouders en leraren, die een ochtendbijeenkomst bijwoonden, enige witte stippen in de lucht die op ballonnen leken. Het hoofd van de middelbare school ‘Constitucion de 1971’ vertelde dat er eerst vijf of zeven voorwerpen in de lucht zichtbaar waren, maar dat het aantal toenam tot 14 of 16.
“Ze waren wit, niet zo blinkend als sterren. Ze bewogen zich eerst in een cirkel en gingen toen in een lange rij in de richting van Orizaba,” vertelde de ooggetuige, eraan toevoegend dat ook de leerlingen en leraren getuige waren van de gebeurtenis die zo’n 25 minuten duurde. In Colonia Cidosa leidde burgemeester Martin Cabrera Zavaleta een openbare manifestatie op de basisschool ‘Carlos Cardenas Rojas’ toen een van de aanwezigen de mensen vroeg omhoog te kijken waar een paar ballonnen in de lucht te zien waren. Eerst waren er zes, toen negen. Plotseling begonnen sommige zich te bewegen terwijl andere op de plaats bleven,” vertelde één getuige. Twee van de voorwerpen bewogen zich naar de ene kant en zes naar de andere kant. Eén bleef roerloos hangen en tenslotte verdwenen ze allemaal.
Leraren, ouders, leerlingen, verslaggevers en gemeentelijke autoriteiten waren getuige van de gebeurtenis, die ook op andere scholen en locaties werd gezien. (Bron: Inexplicata; The journal of Hispanic Ufology, www.unknowncountry.com)
(De Meester van Benjamin Creme verklaart dat het in beide gevallen gaat om ruimtevaartuigen van Mars.)