Brieven van lezers - juli/augustus 2005
Uit de eerste hand
Op Benjamin Creme’s lezing in Osaka in mei
2005 kwam een grote, lange man van ongeveer 30
jaar met een geschoren hoofd bij de boekentafel
naar me toe en zei: “Wij zijn monniken van de
Soto-sekte van het zen-boeddhisme en willen
graag praten met iemand die goed bekend is met
dit onderwerp. Met wie zouden we moeten
spreken?” “Er zijn verschillende mensen in de
lobby met badges waarop ‘inlichtingen’ staat.
Vraag het alstublieft aan hen,” antwoordde ik.
Er was een jongen van ongeveer 17 jaar bij hem,
die met ogen vol verwachting vroeg: “Bestaat
Maitreya echt?” “Ja, hij is in een fysiek
lichaam en woont in Londen,” antwoordde ik. “O,
dat is geweldig! Wat ben ik blij.” Hij uitte
zijn vreugde door op zijn hoofd te wrijven, met
een brede, volle lach. Ik was ontroerd toen ik
me realiseerde dat deze informatie zo’n zuivere
vreugde kon brengen aan mensen die er van
hoorden.
Later kwam de monnik terug en vroeg: “Welk
boek zou je me aanraden om te lezen?” Ik
vertelde iets over de verschillende boeken. Hij
toonde bijzondere belangstelling voor
Boodschappen van Maitreya de Christus, dus zei
ik: “Wanneer je die boodschappen hardop leest,
roep je Maitreya’s energie aan. Ze zijn in erg
eenvoudige bewoordingen geschreven, maar omdat
het zo eenvoudig is, missen mensen soms de
diepte en complexiteit van deze leringen.” (Dat
gold vroeger ook voor mij.) “Dit is net een
boeddhistische sutra, hè?” zei hij. Ik
antwoordde: “We hebben ook een Engelse uitgave.”
Hij lachte: “Ik heb geen Engels nodig”, en
voegde er aan toe: “Ik kan vandaag niet veel
boeken kopen.” Terwijl hij zich afvroeg welk
boek hij zou kiezen, kwam de jonge jongen hem
Maitreya’s Missie — deel 1 laten zien en zei:
“Ik heb dit gekocht.” Omdat de monnik nog geen
beslissing had genomen, zei ik tegen hem:
“Waarom besluit u niet nadat u de lezing hebt
gehoord?” “Dat is een goed idee,” zei hij en
ging de zaal binnen.
In de pauze kwam hij terug en begon serieus
in Boodschappen van Maitreya de Christus te
lezen en leek besloten te hebben dat te kopen.
Maar, omdat hij ook wat meer boeken leek te
willen kopen, liet ik hem het speciale
informatienummer van Share International zien en
het kleine boekje De Leringen van Oude Wijsheid
[waarvan de Japanse uitgave is getiteld “Wie ben
ik?”]. Hij vroeg: “Wie is die ‘ik’?” Ik wist
even niet wat te zeggen. Hij vroeg: “Is het
Maitreya?” Ik zei: “Nee, ‘ik’ in u is dezelfde
‘ik’ in mij. En het is hetzelfde bij Maitreya en
het is ook God Zelf…” Ik stamelde verder, omdat
ik niet op de woorden ‘het Zelf’ kon komen. “O,
dat is […?] in boeddhisme, toch?” (Ik kon de
boeddhistische term niet verstaan.) Toen ging
hij naar de persoon bij de kas.
Plotseling kwam de jongen met groot enthousiasme
aanrennen en riep uit met die brede lach: “Dit
is waar, hè?! Dit is waar!” Ik lachte en zei:
“Is het niet geweldig als het waar is?” “Het IS
waar! Het is absoluut waar!” verklaarde hij. Ik
sloeg hem gade, hoe zijn vreugde van hem
afstraalde en dat maakte dat ik me erg gelukkig
voelde.
Waren die twee Meesters?
KI, Osaka (Japan).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat
de ‘lange monnik’ Maitreya was en de ‘jongen’ de
Meester Jezus.
Twee brieven van dezelfde persoon
Privétrainer
(1) Op 21 mei 2005 fungeerde ik als gastheer
bij Benjamin Creme’s lezing in Osaka. Een van de
medewerkers vroeg me om aandacht te geven aan
twee mannen die voor de lezing waren gekomen.
Een van hen was een lange man met een geschoren
hoofd en de andere een erg kleine, jonge man die
me lachend aankeek. De lange man vroeg me: “Wat
is de ideologie van deze spreker?” Het was zo’n
onverwachte vraag dat ik alleen maar kon
antwoorden dat hij zijn lezing niet op een
specifieke ideologie baseerde. Hij zei dat hij
ideologie in wijdere zin bedoelde. Toen vroeg
hij of de lezing van de spreker enig verband
hield met Steiner of Krishnamurti. Ik legde een
beetje uit over de relatie tussen Maitreya en
Krishnamurti, en voegde er aan toe dat de
spreker niet de intentie had om het over een
specifieke ideologie of lering te hebben en
alleen maar informatie wilde geven. Ik vroeg hem
beleefd of hij aandachtig naar de lezing wilde
luisteren. De jongste man vroeg me toen met een
lach of hij een algemene vraag kon stellen. Ik
antwoordde: “Wilt u die dan opschrijven en
inleveren? Als er voldoende tijd is, zal de heer
Creme hem vandaag beantwoorden en zo niet dan is
het mogelijk dat hij antwoord geeft in het
tijdschrift Share International.” Toen lachten
zij en gingen naar een andere stand en stelden
nog meer vragen aan andere stafleden.
Later had ik het gevoel alsof ik een les had
gekregen in hoe dit verhaal aan anderen te
vertellen. Waren dit bijzondere mannen?
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat
de ‘lange man’ Maitreya was en de “kleine man’
de Meester Jezus.
Directe verbinding
(2) Op 24 mei 2005, bij de lezing van
Benjamin Creme in Nagoya, fungeerde ik als
gastheer. Kort nadat de lezing was begonnen,
kwam een jonge vrouw de zaal uit en vroeg me:
“Wil je me de inhoud van deze lezing in grote
lijnen vertellen?” Ik antwoordde dat ondanks de
huidige instabiele wereldsituatie de heer Creme
zegt dat de toekomst van onze wereld schitterend
zal zijn en daar verschillende redenen voor
geeft en hoe we er naartoe moeten werken. Ik
vertelde haar ook dat de spreker deze boodschap
al meer dan 30 jaar aan de wereld geeft, niet
als dogma maar als informatie voor het publiek
om in overweging te nemen. Zodra ze dit had
gehoord, belde ze iemand op haar mobiele
telefoon. Afgaand op haar gedrag dacht ik dat ze
van een of andere groep kon zijn of een
redacteur of journalist. Toen ging ze naar
binnen. Na een poosje kwam ze weer naar buiten
met haar mobieltje en liep een paar keer voor
mijn ogen op en neer alsof ze indruk op me wilde
maken. Was deze vrouw een bijzonder iemand?
SM, Gifu (Japan).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat
de ‘vrouw’ de Meester Jezus was.
Gezinsuitstapje
Op 16 januari 2005 stonden we met een kraam
op de Spirituele Conventie in de stad Fukuoka
(Japan).
Aan het begin van de middag kwam er een gezin
van vier — vader en moeder van in de dertig, een
jongen van ongeveer drie jaar en een baby van
zeven à acht maanden — naar onze stand. Ze waren
eenvoudig gekleed, de moeder droeg sportkleding
vol met vlekken aan de voorkant. Ik dacht dat
het een boerenfamilie was. De vader, die een
grote zwarte moedervlek op zijn linkerwang had,
zei dat ze een telefoontje van een vriend hadden
gehad om te komen en dat ze helemaal uit de stad
Oita kwamen, wat een hele afstand van de
conventie is.
De vader keek enthousiast naar alle panelen die
uitgestald stonden en pakte veel van de folders.
Zijn vrouw gaf hem de baby en ging weg om naar
andere kramen te kijken. De jongen leek te
genieten van het kijken naar de foto’s en kwam
steeds weer terug, hij raakte ze aan en aaide
ze. De vader zei tegen de jongen: “Schat, je
moet Heer Maitreya niet aaien.”
Om 15.00 uur begon de Transmissie-meditatie.
Terwijl we de meditatie uitlegden, kroop de
jongen tot onze verbazing onder de stoel van een
van onze medewerkers. We vertelden de vader dat
een kind van onder de 12 niet met de meditatie
mee kan doen. Hij zei: “Ik begrijp het.” Toen we
de mantram opzegden, hoorden we achterin een
bijzonder luide stem meedoen. Het was de vader,
de kinderen waren er niet bij.
De moeder kwam na een poosje terug en ze stonden
klaar om naar huis te gaan. We waren allemaal
verbijsterd toen we zagen hoe ze de baby op haar
rug droeg – rug tegen rug met een touw dat om
het halsje van de baby was gebonden!
Op de conferentie in Tokio bevestigde de Meester
van Benjamin Creme dat de vader Maitreya was en
de jongen de Meester Jezus. Mogen we vragen wie
de moeder en het kind waren? (Op de foto staan
de vader, de jongen en de baby.)
TT, Fukuoka (Japan).
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de
‘moeder’ de Meester in Tokio was en de ‘baby’
een discipel van de Meester Jezus.Twee brieven
van dezelfde persoon
Foto's vindt u hier
Twee brieven van dezelfde persoon
Innerlijke waarheid
(1) Lang geleden, eind jaren ’60, had ik,
gewoonlijk wat depressief, een voor mij zeer
opbeurende ochtend op mijn werk. Nou niet wat je
noemt euforisch, maar buitengewoon intensief en
helder, alsof ik echt leefde. Een kleine jongen,
misschien de zoon van de baas, ik kende hem
niet, kwam langs en we praatten een poosje
zonder barrières. Hij ging weg en ik ging naar
huis voor een korte lunchpauze.
Toen ik bij thuiskomst langs een spiegel liep
werd ik er direct naartoe getrokken; ik zag een
gezicht dat niet het mijne was. Hij had kort,
blond haar, kalme, stralend blauwe ogen, en
blaakte van gezondheid. Hij was heel jong,
waarschijnlijk begin twintig.
Ik knipperde met mijn ogen, of vestigde mijn
aandacht op een ander punt, en dat gezicht werd
vervangen door mijn eigen bekende
gelaatstrekken. Ik knipperde weer, op naar ik
hoopte een zelfde manier, en het eerste gezicht
kwam weer terug, en keek me rustig aan. In die
tijd ervoer ik slechts natuurlijkheid, ondanks
dat ik getuige was van iets wat heel uniek voor
me was.
Zou u kunnen zeggen of dit euforische
verbeelding was of iets anders?
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat
het de weerspiegeling van zijn ‘innerlijk zelf’
was, dat Maitreya hem liet zien.
Nachtwacht
(2) Eind jaren ’80, maakte ik een korte
periode door dat ik in mijn slaap ophield met
ademhalen. Als ik daarvan bijkwam, voelde ik
pijn in mijn borstkas en enige paniek, en begon
dan te analyseren wat er aan de hand kon zijn —
hartaanval, beroerte enzovoort — waarna een stem
zei: “Je ademt niet.” Ik ging dan ademen,
rechtop zitten wanneer de pijn afnam en
uiteindelijk viel ik weer in slaap.
Ik raakte hier zo gewend aan, dat ik er erg
blasé over deed.
Op een nacht voelde ik de pijn, maar in plaats
van te wachten op de stem dacht ik: “Ja, ja, ik
weet het, ik haal geen adem,” en liet me weer
meedrijven naar de diepte zonder iets te doen.
Ik schrok wakker van een erg harde klap op de
rechterkant van mijn borst, waardoor ik heel
snel rechtop zat en het duurde even voor ik weer
kon slapen. De volgende morgen in de badkamer
zag ik dat ik een grote blauwe plek had,
ongeveer zo groot als een vuist, precies op de
plaats waar ik de klap had gevoeld.
Kunt u mij zeggen wie ten behoeve van mij
tussenbeide kwam? Het probleem hield hierna op.
DW, Battle (Sussex, Engeland, VK).
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat
de ‘klap’ werd gegeven door Maitreya Die ingreep
tijdens de slaap van de briefschrijver. |