Brieven van lezers - juli/augustus 2005

Uit de eerste hand

Op Benjamin Creme’s lezing in Osaka in mei 2005 kwam een grote, lange man van ongeveer 30 jaar met een geschoren hoofd bij de boekentafel naar me toe en zei: “Wij zijn monniken van de Soto-sekte van het zen-boeddhisme en willen graag praten met iemand die goed bekend is met dit onderwerp. Met wie zouden we moeten spreken?” “Er zijn verschillende mensen in de lobby met badges waarop ‘inlichtingen’ staat. Vraag het alstublieft aan hen,” antwoordde ik. Er was een jongen van ongeveer 17 jaar bij hem, die met ogen vol verwachting vroeg: “Bestaat Maitreya echt?” “Ja, hij is in een fysiek lichaam en woont in Londen,” antwoordde ik. “O, dat is geweldig! Wat ben ik blij.” Hij uitte zijn vreugde door op zijn hoofd te wrijven, met een brede, volle lach. Ik was ontroerd toen ik me realiseerde dat deze informatie zo’n zuivere vreugde kon brengen aan mensen die er van hoorden.

Later kwam de monnik terug en vroeg: “Welk boek zou je me aanraden om te lezen?” Ik vertelde iets over de verschillende boeken. Hij toonde bijzondere belangstelling voor Boodschappen van Maitreya de Christus, dus zei ik: “Wanneer je die boodschappen hardop leest, roep je Maitreya’s energie aan. Ze zijn in erg eenvoudige bewoordingen geschreven, maar omdat het zo eenvoudig is, missen mensen soms de diepte en complexiteit van deze leringen.” (Dat gold vroeger ook voor mij.) “Dit is net een boeddhistische sutra, hè?” zei hij. Ik antwoordde: “We hebben ook een Engelse uitgave.” Hij lachte: “Ik heb geen Engels nodig”, en voegde er aan toe: “Ik kan vandaag niet veel boeken kopen.” Terwijl hij zich afvroeg welk boek hij zou kiezen, kwam de jonge jongen hem Maitreya’s Missie — deel 1 laten zien en zei: “Ik heb dit gekocht.” Omdat de monnik nog geen beslissing had genomen, zei ik tegen hem: “Waarom besluit u niet nadat u de lezing hebt gehoord?” “Dat is een goed idee,” zei hij en ging de zaal binnen.

In de pauze kwam hij terug en begon serieus in Boodschappen van Maitreya de Christus te lezen en leek besloten te hebben dat te kopen. Maar, omdat hij ook wat meer boeken leek te willen kopen, liet ik hem het speciale informatienummer van Share International zien en het kleine boekje De Leringen van Oude Wijsheid [waarvan de Japanse uitgave is getiteld “Wie ben ik?”]. Hij vroeg: “Wie is die ‘ik’?” Ik wist even niet wat te zeggen. Hij vroeg: “Is het Maitreya?” Ik zei: “Nee, ‘ik’ in u is dezelfde ‘ik’ in mij. En het is hetzelfde bij Maitreya en het is ook God Zelf…” Ik stamelde verder, omdat ik niet op de woorden ‘het Zelf’ kon komen. “O, dat is […?] in boeddhisme, toch?” (Ik kon de boeddhistische term niet verstaan.) Toen ging hij naar de persoon bij de kas.
Plotseling kwam de jongen met groot enthousiasme aanrennen en riep uit met die brede lach: “Dit is waar, hè?! Dit is waar!” Ik lachte en zei: “Is het niet geweldig als het waar is?” “Het IS waar! Het is absoluut waar!” verklaarde hij. Ik sloeg hem gade, hoe zijn vreugde van hem afstraalde en dat maakte dat ik me erg gelukkig voelde.
Waren die twee Meesters?
KI, Osaka (Japan).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de ‘lange monnik’ Maitreya was en de ‘jongen’ de Meester Jezus.

Twee brieven van dezelfde persoon

Privétrainer

(1) Op 21 mei 2005 fungeerde ik als gastheer bij Benjamin Creme’s lezing in Osaka. Een van de medewerkers vroeg me om aandacht te geven aan twee mannen die voor de lezing waren gekomen. Een van hen was een lange man met een geschoren hoofd en de andere een erg kleine, jonge man die me lachend aankeek. De lange man vroeg me: “Wat is de ideologie van deze spreker?” Het was zo’n onverwachte vraag dat ik alleen maar kon antwoorden dat hij zijn lezing niet op een specifieke ideologie baseerde. Hij zei dat hij ideologie in wijdere zin bedoelde. Toen vroeg hij of de lezing van de spreker enig verband hield met Steiner of Krishnamurti. Ik legde een beetje uit over de relatie tussen Maitreya en Krishnamurti, en voegde er aan toe dat de spreker niet de intentie had om het over een specifieke ideologie of lering te hebben en alleen maar informatie wilde geven. Ik vroeg hem beleefd of hij aandachtig naar de lezing wilde luisteren. De jongste man vroeg me toen met een lach of hij een algemene vraag kon stellen. Ik antwoordde: “Wilt u die dan opschrijven en inleveren? Als er voldoende tijd is, zal de heer Creme hem vandaag beantwoorden en zo niet dan is het mogelijk dat hij antwoord geeft in het tijdschrift Share International.” Toen lachten zij en gingen naar een andere stand en stelden nog meer vragen aan andere stafleden.
Later had ik het gevoel alsof ik een les had gekregen in hoe dit verhaal aan anderen te vertellen. Waren dit bijzondere mannen?
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de ‘lange man’ Maitreya was en de “kleine man’ de Meester Jezus.

Directe verbinding

(2) Op 24 mei 2005, bij de lezing van Benjamin Creme in Nagoya, fungeerde ik als gastheer. Kort nadat de lezing was begonnen, kwam een jonge vrouw de zaal uit en vroeg me: “Wil je me de inhoud van deze lezing in grote lijnen vertellen?” Ik antwoordde dat ondanks de huidige instabiele wereldsituatie de heer Creme zegt dat de toekomst van onze wereld schitterend zal zijn en daar verschillende redenen voor geeft en hoe we er naartoe moeten werken. Ik vertelde haar ook dat de spreker deze boodschap al meer dan 30 jaar aan de wereld geeft, niet als dogma maar als informatie voor het publiek om in overweging te nemen. Zodra ze dit had gehoord, belde ze iemand op haar mobiele telefoon. Afgaand op haar gedrag dacht ik dat ze van een of andere groep kon zijn of een redacteur of journalist. Toen ging ze naar binnen. Na een poosje kwam ze weer naar buiten met haar mobieltje en liep een paar keer voor mijn ogen op en neer alsof ze indruk op me wilde maken. Was deze vrouw een bijzonder iemand?
SM, Gifu (Japan).
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de ‘vrouw’ de Meester Jezus was.

Gezinsuitstapje

Op 16 januari 2005 stonden we met een kraam op de Spirituele Conventie in de stad Fukuoka (Japan).
Aan het begin van de middag kwam er een gezin van vier — vader en moeder van in de dertig, een jongen van ongeveer drie jaar en een baby van zeven à acht maanden — naar onze stand. Ze waren eenvoudig gekleed, de moeder droeg sportkleding vol met vlekken aan de voorkant. Ik dacht dat het een boerenfamilie was. De vader, die een grote zwarte moedervlek op zijn linkerwang had, zei dat ze een telefoontje van een vriend hadden gehad om te komen en dat ze helemaal uit de stad Oita kwamen, wat een hele afstand van de conventie is.
De vader keek enthousiast naar alle panelen die uitgestald stonden en pakte veel van de folders. Zijn vrouw gaf hem de baby en ging weg om naar andere kramen te kijken. De jongen leek te genieten van het kijken naar de foto’s en kwam steeds weer terug, hij raakte ze aan en aaide ze. De vader zei tegen de jongen: “Schat, je moet Heer Maitreya niet aaien.”

Om 15.00 uur begon de Transmissie-meditatie. Terwijl we de meditatie uitlegden, kroop de jongen tot onze verbazing onder de stoel van een van onze medewerkers. We vertelden de vader dat een kind van onder de 12 niet met de meditatie mee kan doen. Hij zei: “Ik begrijp het.” Toen we de mantram opzegden, hoorden we achterin een bijzonder luide stem meedoen. Het was de vader, de kinderen waren er niet bij.
De moeder kwam na een poosje terug en ze stonden klaar om naar huis te gaan. We waren allemaal verbijsterd toen we zagen hoe ze de baby op haar rug droeg – rug tegen rug met een touw dat om het halsje van de baby was gebonden!
Op de conferentie in Tokio bevestigde de Meester van Benjamin Creme dat de vader Maitreya was en de jongen de Meester Jezus. Mogen we vragen wie de moeder en het kind waren? (Op de foto staan de vader, de jongen en de baby.)
TT, Fukuoka (Japan).
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de ‘moeder’ de Meester in Tokio was en de ‘baby’ een discipel van de Meester Jezus.Twee brieven van dezelfde persoon

Foto's vindt u hier

Twee brieven van dezelfde persoon

Innerlijke waarheid

(1) Lang geleden, eind jaren ’60, had ik, gewoonlijk wat depressief, een voor mij zeer opbeurende ochtend op mijn werk. Nou niet wat je noemt euforisch, maar buitengewoon intensief en helder, alsof ik echt leefde. Een kleine jongen, misschien de zoon van de baas, ik kende hem niet, kwam langs en we praatten een poosje zonder barrières. Hij ging weg en ik ging naar huis voor een korte lunchpauze.
Toen ik bij thuiskomst langs een spiegel liep werd ik er direct naartoe getrokken; ik zag een gezicht dat niet het mijne was. Hij had kort, blond haar, kalme, stralend blauwe ogen, en blaakte van gezondheid. Hij was heel jong, waarschijnlijk begin twintig.
Ik knipperde met mijn ogen, of vestigde mijn aandacht op een ander punt, en dat gezicht werd vervangen door mijn eigen bekende gelaatstrekken. Ik knipperde weer, op naar ik hoopte een zelfde manier, en het eerste gezicht kwam weer terug, en keek me rustig aan. In die tijd ervoer ik slechts natuurlijkheid, ondanks dat ik getuige was van iets wat heel uniek voor me was.
Zou u kunnen zeggen of dit euforische verbeelding was of iets anders?
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat het de weerspiegeling van zijn ‘innerlijk zelf’ was, dat Maitreya hem liet zien.

Nachtwacht

(2) Eind jaren ’80, maakte ik een korte periode door dat ik in mijn slaap ophield met ademhalen. Als ik daarvan bijkwam, voelde ik pijn in mijn borstkas en enige paniek, en begon dan te analyseren wat er aan de hand kon zijn — hartaanval, beroerte enzovoort — waarna een stem zei: “Je ademt niet.” Ik ging dan ademen, rechtop zitten wanneer de pijn afnam en uiteindelijk viel ik weer in slaap.
Ik raakte hier zo gewend aan, dat ik er erg blasé over deed.
Op een nacht voelde ik de pijn, maar in plaats van te wachten op de stem dacht ik: “Ja, ja, ik weet het, ik haal geen adem,” en liet me weer meedrijven naar de diepte zonder iets te doen. Ik schrok wakker van een erg harde klap op de rechterkant van mijn borst, waardoor ik heel snel rechtop zat en het duurde even voor ik weer kon slapen. De volgende morgen in de badkamer zag ik dat ik een grote blauwe plek had, ongeveer zo groot als een vuist, precies op de plaats waar ik de klap had gevoeld.
Kunt u mij zeggen wie ten behoeve van mij tussenbeide kwam? Het probleem hield hierna op.
DW, Battle (Sussex, Engeland, VK).
De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de ‘klap’ werd gegeven door Maitreya Die ingreep tijdens de slaap van de briefschrijver.