Vragen en antwoorden - mei 2005

(lees ook het artikel van de meester)
Lees ook de antwoorden van vorige maanden
Lees ook de antwoorden over paus Johannes Paulus II

V. De macht van het volk is een ontwikkeling waar de media steeds meer notie van nemen. Kirgizië is hiervan het jongste voorbeeld. 1) Werd de volksopstand daar ‘geholpen’ door buitenlandse provocateurs? 2) Werd de ‘oranje’ revolutie in de Oekraïne gevoed door buitenlandse provocateurs? 3) Zal het voorbeeld van Kirgizië een domino-effect in de regio hebben, net als eerdere voorbeelden van de macht van het volk navolging kregen?
A. 1) Nee. 2) Ja, aan beide kanten. 3) Ja, waarschijnlijk wel.

V. John Bolton is George Bush kandidaat voor VS-ambassadeur bij de Verenigde Naties. Bolton is altijd fel (om niet te zeggen fanatiek) tegen de VN geweest en kan de angst van velen waarmaken door de VN van binnenuit te ondermijnen. 1) Is dit de bedoeling van de VS? 2) Zo ja, wat zouden hiervan de gevolgen zijn voor de VN?
A. 1) Ik ben bang van wel, ja. Maar de VS hebben de VN altijd gezien als slechts een voertuig voor het nastreven van Amerikaanse belangen. 2) De VS zullen gedurende enige tijd de VN overheersen of eenzijdig optreden — maar hun dagen zijn geteld.

V. Is het waar dat Amerikaanse soldaten, vooral zij die ernstig gewond of verminkt en/of getraumatiseerd voor het leven zijn, in het geniep naar de VS worden teruggevlogen, zo onopvallend mogelijk?
A. Ja.

V. Er is een groep landen — waaronder India, Japan, Brazilië en Duitsland — die lid willen worden van de Veiligheidsraad van de VN. Is dit een teken dat de Veiligheidsraad zal veranderen of is het slechts een teken van nationalisme van de kant van deze landen?
A. Beide. Het is natuurlijk nationalistisch (zij willen meer zeggenschap in de wereld), maar het duidt ook op een besef dat het vetorecht van een klein aantal landen — de vijf oorspronkelijke leden van de Veiligheidsraad — het optreden van de VN verstoort. Tegen Irak waren bijvoorbeeld 19 resoluties aangenomen waar het land geen gehoor aan gaf, wat een van de redenen was voor de Amerikaanse aanval. Als er geen openstaande resoluties waren geweest, zou het ook zijn aangevallen. Dat was slechts een smoes — tegen Israël zijn 63 resoluties aangenomen waar het geen gehoor aan heeft gegeven, omdat het veto van de Verenigde Staten verhindert dat er tegen Israël wordt opgetreden.

Sommige landen worden te langen leste steeds ongeduldiger met de verpletterende overheersing door de Veiligheidsraad, zodat deze nu 25 leden telt in plaats van 15. Ze breiden het uit zodat andere landen een stem hebben, maar het vetorecht is nog steeds voorbehouden aan de oorspronkelijke vijf leden.
Ik stel dat de echte waarde van de Verenigde Naties nog niet begrepen wordt door sommige landen en door de mensheid in het algemeen. De Meesters noemen haar “de hoop van de wereld”. De Verenigde Naties vormt letterlijk de hoop voor de toekomst van de mensheid en als we haar niet instandhouden en haar ontdoen van de dingen die haar belemmeren in haar optreden, zal dat in het nadeel van de mensheid zijn. Het eerste wat moet verdwijnen is de Veiligheidsraad. Die heeft zijn werk gedaan; hij is achterhaald en fungeert niet langer op een nuttige of democratische manier bij het oplossen van de dringende problemen in de wereld.

Een van de dringendste problemen is de Israëlisch-Palestijnse kwestie en die blijft volkomen onveranderd vanwege het veto van Amerika. Amerika is alleen geïnteresseerd in de Verenigde Naties zolang het de VN kan beheersen. Het zal u misschien verbazen, maar voor sommige mensen in Amerika is de VN bijna een vies woord.
Vele Amerikanen, zij die vanzelfsprekend voor Bush stemmen bijvoorbeeld, haten het hele denkbeeld van de Verenigde Naties. Aan de andere kant hebben degenen die voor Kerry, Clinton of een andere Democraat stemmen een ander gezichtspunt, maar ook zij zouden het belang van de Verenigde Naties niet volledig begrijpen.
De Amerikaanse kijk op de VN is in grote lijnen als een plek waar zij hun standpunten en hun belangen kunnen verduidelijken. Het waren de Amerikanen die aandrongen op het vertrek van Boutros Boutros-Ghali en die wilden dat de huidige secretaris-generaal, Kofi Annan, hem zou vervangen. Kofi Annan is de Amerikaanse keuze en bij wijze van compromis werd hij door de andere landen geaccepteerd. De Amerikanen dachten dat hij een zwakke figuur zou zijn, maar aangezien hij onafhankelijk opereert, willen ze nu van hem af. Hij is wijs en rechtvaardig. Hij wil Amerika niet schofferen.

Annan weet dat als Amerika zijn zin niet krijgt binnen de Verenigde Naties, het land zijn contributie niet zal betalen. Elk land betaalt een contributie naar rato van het bruto nationaal product. Vanwege de grootte van Amerika en zijn enorme bruto nationaal product betaalt Amerika meer dan wie ook. Dus wanneer het niet betaalt, wordt de bewegingsruimte van de VN ongelooflijk beperkt. Kofi Annan is als secretaris-generaal natuurlijk de verantwoordelijke die ervoor moet zorgen dat landen hun contributie betalen, dus wordt hij door de VS en andere landen gechanteerd. Er zijn slechts drie landen die hun contributie snel betalen zonder dat ze erom hoeven te worden gevraagd: Canada, Nederland en Noorwegen. De rest speelt machtspolitieke spelletjes: “We geven het wanneer jullie doen wat wij vragen.” En dus moet Kofi Annan altijd een koers varen die het machtsevenwicht niet verstoort.
Het eerste wat moet verdwijnen is volgens mij, de Veiligheidsraad en het vetorecht dat erbij hoort. Wat dan overblijft zijn alle landen, de gemeenschap van landen, het ‘praathuis’ van de landen en de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. De Veiligheidsraad was gevormd om landen als Rusland — misschien ook China, maar in elk geval Rusland — enigszins in toom te houden in de jaren na de oorlog, toen de Koude Oorlog begon.

Amerika heeft aan het langste eind getrokken, doordat het zo buitengewoon dominant en strijdlustig is, en het bestuurt in enige mate wat Israël doet, ofschoon Israël grotendeels losgeslagen is, maar op zijn minst maken de VS Israël sterker. Amerika bestuurt wat Israël doet in de zin dat het altijd het vetorecht gebruikt, zodat Israël zich niets aan de resoluties gelegen hoeft te laten liggen. Er zou een dreiging kunnen zijn, zoals een economische boycot, maar Amerika zorgt ervoor dat dat niet gebeurt, omdat het met Israël samenwerkt. Amerika (dat wil zeggen, het Pentagon), Israël en bepaalde staten in Oost-Europa zijn de nieuwe As-mogendheden in de wereld.