Stem van het volk - maart 2005

Protest van Russische gepensioneerden

In heel Rusland zijn tienduizenden gepensioneerden de straat opgegaan om te demonstreren tegen hervormingen van het Kremlin waarmee de traditionele voorzieningen worden geschrapt die een aanvulling vormden op de magere pensioenen van de ouderen, en in de plaats daarvan een kleine geldelijke betaling stellen.

Sinds de ingang van het nieuwe stelsel op 1 januari 2005 hebben bejaarde Russen straten geblokkeerd, plaatselijke regeringsgebouwen bezet en in grote aantallen tientallen stadscentra lamgelegd. Ze klagen dat de nieuwe maandelijkse betalingen niet bij benadering de geschrapte voorzieningen compenseren, zoals gratis openbaar vervoer, huursubsidies en reductie op medicijnen.

“De eerste demonstraties waren spontaan, maar spoedig zullen we goed georganiseerde protesten zien uitbreken in het hele land,” aldus Vladimir Ryzhkov, onafhankelijk afgevaardigde in de Russische Doema. “Het komt erop neer dat de Russische gepensioneerden wanhopig zijn.”

Oorlogsveteraan Valentin Makarov (84) was een van de honderden gepensioneerden die de hoofdstraat tussen de voorstad Khimki en Moskou blokkeerden. Zijn maandelijkse pensioen van 2300 roebel (ongeveer 82 Amerikaanse dollar) werd verhoogd met net 450 roebel (16 dollar) om het verlies van de voorzieningen te dekken, maar de onderhoudsbijdrage voor zijn appartement alleen al ging bij het begin van het jaar met 30 procent omhoog (300 roebel), openbaar vervoer zal hem verder 600 roebel kosten en de prijs van gas, elektriciteit en de meeste andere kosten van levensonderhoud stijgen. “Het is niet mogelijk om de eindjes aan elkaar te knopen”, zei hij, “en het weinige waarop we konden vertrouwen omdat het gratis was, is ons afgenomen. De politie liet honden op ons los en drong ons terug. Ze behandelden ons als vee,” zei Makarov. “Ik kook nog steeds van woede dat de staat die ik mijn hele leven gediend heb, niet naar mijn protest wil luisteren. Ik ben bereid om de straten te blijven blokkeren tot de staat dat wel doet.” (Bron: Associated Press)

Ruim 150.000 bijeen op Sociaal Wereldforum

Ruim 150.000 mensen uit 135 landen namen deel aan het Sociale Wereldforum 2005 dat in januari 2005 werd gehouden in Porto Alegre (Brazilië). Sinds het begin vijf jaar geleden heeft het Forum zich gericht op het zoeken naar alternatieven voor oorlog, beëindiging van armoede, instellen van eerlijke handelsstelsels, naleving van mensenrechten en het respecteren van het milieu. Manifestaties dit jaar betroffen onder andere een massale betoging met meer dan 200.000 deelnemers en verschillende demonstraties, bijeenkomsten, informatiestands, lezingen en rondetafeldiscussies over een breed scala aan onderwerpen.

Een van de belangrijkste campagnes was de Mondiale Oproep tot Actie tegen Armoede (www.whiteband.org), een burgerbeweging die eist dat landen vaart zetten achter hun inspanningen om de VN-Millennium Ontwikkelingsdoelen in 2015 te halen.

De voormalige president van Portugal Antonio Guterres, momenteel voorzitter van de Socialistische Internationale, woonde het Forum bij en propageerde “een non-paternalistisch Marshall-plan” voor Afrika. In een interview met InterPress Service zei Guterres dat de wereld een nieuwe benadering nodig heeft, dat we manieren moeten vinden om “rekening te houden met de noodzaak van economische ontwikkeling, sociale cohesie en duurzaamheid in milieuzaken”, maar dat “internationale instituties hervorming behoeven en een multilateraal stelstel van beheer ingesteld moet worden”. “Dit alles”, zei hij, “heeft te maken met de problemen van het IMF, de WTO en de Wereldbank, en de noodzaak om afstand te nemen van een situatie waarin financiën altijd vóór sociale ontwikkeling en het milieu komen, omdat die allemaal nauw met elkaar verbonden zijn.”

De president van Brazilië, Luiz Inacio ‘Lula’ da Silva, die ook aanwezig was, legde de nadruk op de noodzaak om de “krachten te bundelen en van het hongerprobleem een politieke kwestie te maken in plaats van een sociale”. Verwijzend naar het verenigende effect van de tsunami-ramp zei Lula dat armoede een “stille aardbeving is die weergalmt uit het ravijn van de mondiale ongelijkheid”. Hij zei dat de 20ste eeuw gekenmerkt werd door “overvloed en onrechtvaardigheid” en wees erop dat “in de afgelopen 40 jaar het bruto nationaal product (bnp) verdubbeld is, terwijl de economische ongelijkheid tussen het centrum en de periferie van de planeet verdrievoudigd is. De rijkste 25 procent van de planeet verbruikt 80 procent van de beschikbare hulpbronnen, terwijl bijna twee miljard mensen onder het armoedeniveau leven, van minder dan twee Amerikaanse dollar per dag. De geïndustrialiseerde economieën besteden 900 miljard dollar voor de bescherming van hun grenzen, maar geven minder dan 111,5 miljard dollar aan arme landen waar honger massavernietigingswapen nummer één is, dat elke minuut 11 kinderen, elke dag 24.000 mensen doodt — het equivalent van één tsunami per week.”

Lula benadrukte ook de rol van de Verenigde Naties en wees erop dat hervorming daar noodzakelijk is, omdat beslissingen die de levens van miljoenen beïnvloeden, in de handen liggen van maar enkele landen in de Veiligheidsraad. “Willen arme landen in staat kunnen zijn om te vechten voor ontwikkeling, een prioriteit op de mondiale agenda, dan moet de democratie in het centrum van de macht versterkt worden.

President Hugo Chavez van Venezuela, die ook op het Forum sprak, stond geheel en al achter Lula’s initiatieven en sprak respect uit voor de grote humanitaire leiders en activisten uit het verleden, die de weg geplaveid hebben voor de mensen met progressieve ideeën van nu. Jezus Christus, zo zei Chavez, was de “grootste voorvechter en revolutionair” — een passende gedachte voor een Forum met het thema “een andere wereld is mogelijk”.

Medewerkers van Share International uit de Verenigde Staten en Frankrijk bemanden een informatiestand en deelden materiaal in vele talen uit. Ze gaven lezingen en transmissie-meditatieworkshops die in het Portugees werden vertaald. Lokale Brazilianen en andere bezoekers van het Forum waren erg ontvankelijk voor het idee van Maitreya’s naar buiten treden, het samen-delen van de hulpbronnen van de wereld, van mondiale samenwerking en transmissie-meditatie.

(Bron: IPS; The Guardian, GB; Terra Viva online)