Stem van het volk juni 2006

Miljoenen demonstreren voor rechtvaardigheid op Dag van de Arbeid

April 2006 kende aanhoudende protesten tegen voorgestelde immigratiehervormingen in de Verenigde Staten en op 1 mei — de Dag van de Arbeid — namen meer dan een miljoen immigranten deel aan de “Dag Zonder Immigranten”. Uit protest tegen een wet die illegale immigranten onder het strafrecht laat vallen, gingen honderdduizenden arbeiders in staking en weigerden te gaan winkelen of naar school te gaan, om te laten zien wat de gevolgen zouden zijn voor de economie van het land en het leven van alledag, als er geen immigranten zouden zijn. Veel bedrijven , zoals Tyson de grootste vleesproducent ter wereld, zouden worden gedwongen te sluiten wanneer er geen immigranten in de landbouw, de bouw en de vrijetijdssector zouden werken.

De grootste demonstraties vonden plaats in Chicago en Los Angeles, met menigten van 400.000 demonstranten, en in meer dan 50 andere Amerikaanse steden gingen duizenden de straat op. Velen waren in het wit gekleed, een kleur die door de organisatoren was gekozen als symbool van solidariteit, terwijl velen ook de Amerikaanse vlag droegen als illustratie van “de reusachtige bijdrage die immigranten dagelijks leveren aan onze samenleving en economie”, aldus de senaat van de staat Californië. Vele kleine bedrijven besloten niet open te gaan om zo steun te betuigen aan de actie en in Los Angeles gingen 30 procent van de scholieren niet naar school; enkele scholen besloten zelfs om die dag vrij te geven. Demonstranten riepen in spreekkoren in het Spaans: “Si se puede!” (Ja, het kan!). De immigranten zeggen dat zonder hen de economie van de VS zou instorten en velen begrijpen dat deze gemeenschap een werkelijke politieke stem heeft: “Vandaag protesteren wij en morgen stemmen wij.”

In New York vormden demonstranten om 12.16 uur een menselijke keten als symbool voor 16 december 2005 — de datum waarop de controversiële wet door het Congres werd aangenomen. In Mexico, het geboorteland van veel immigranten, gingen duizenden de straat op ter ondersteuning van hun landgenoten over de grens.
Ook elders ter wereld werden demonstraties gehouden, waarbij miljoenen mensen de Dag van de Arbeid vierden met bijeenkomsten georganiseerd door vakbondsleden, anti-globalisten en milieuactivisten. Hoewel er enkele botsingen en een paar arrestaties plaatsvonden, verliep het merendeel van de protesten vredig.
In de hoofdstad van Bangladesh, Dhaka, demonstreerden duizenden arbeiders voor hun rechten als veiligheid, een minimumloon en gelijke betaling voor gelijk werk.
Indonesiërs liepen in Djakarta naar het presidentiële paleis om te protesteren tegen de plannen om een arbeidswet uit 2003 te herzien.
In Zimbabwe werd de oproerpolitie ingezet om een bijeenkomst van vakbonden te verstoren, en in Pakistan werdendemonstranten voor democratie gearresteerd, terwijl zij probeerden een verbod op openbare bijeenkomsten, dat het militaire regime heeft ingesteld, te trotseren.

In de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul, gingen duizenden mensen de straat op uit protest tegen economische hervormingen die hebben geresulteerd in ontslagen, en in een ongekende actie voegden zo’n 500 Zuid-Koreaanse vakbondsleden zich bij een bijeenkomst van arbeiders in Noord-Korea.
In Iran kwamen arbeiders bijeen om werkgelegenheid te eisen, terwijl in Ramallah Palestijnse arbeiders hun salarissen opeisten van de door Hamas geleide regering die financieel bankroet is als gevolg van de intrekking van Europese hulp.
Er werden ook demonstraties gehouden in steden in Australië, zoals in Brisbane waar demonstranten riepen: “De wereld behoort aan het volk. De straten behoren aan het volk.”

Meer dan een miljoen mensen namen deel aan bijeenkomsten in heel Europa. In het VK togen duizenden vakbondsleden naar Trafalgar Square in Londen, roepend om “rechtvaardigheid op het werk” — wetgeving die sterkere bonden toelaat en een einde maakt aan de uitbuiting van buitenlandse arbeiders.
In Duitsland protesteerden bonden tegen de invloed van de globalisering in het land en drongen bij de regering aan op de invoering van een minimumloon.
Bosnië kende ook grote demonstraties doordat werklozen, die zo’n 40 procent van de bevolking uitmaken, door de hoofdstad Sarajevo trokken en om nieuwe verkiezingen en het ontslag van de regering te eisen.
In Belarus, in de afgelopen maanden het toneel van verscheidene demonstraties voor democratie, kwamen ongeveer 2000 mensen bijeen in de hoofdstad Minsk om te protesteren tegen het gevangen zetten van de oppositieleider, Alexander Milinkevich.
In Spanje vonden 50 demonstraties plaats, terwijl in Italië , Oostenrijk, Frankrijk en Turkijë ook bijeenkomsten werden gehouden.
Maar de grootste demonstraties vonden plaats in Rusland, waar naar schatting 1,5 miljoen mensen de straat op gingen. Moskou kende de grootste bijeenkomsten, waar naar schatting 25.000 mensen door de Tverskayastraat liepen, toespraken hoorden van vakbondsleiders en luisterden naar een concert. (Bronnen: bbc.co.uk, The Guardian, VK)