“Wanneer deze dwaasheid eindelijk over is”
interview met Uri Avnery door Felicity Eliot

Uri Avnery werd in 1923 in Duitsland geboren, maar verhuisde in 1933 met zijn familie naar Palestina. Hij voert al zijn leven lang campagne voor vrede tussen Israëli’s en Palestijnen: als auteur en uitgever van een tijdschrift, als lid van het Israëlische parlement, deKnesset, en als onvermoeibaar vredesactivist.
In 2001 ontvingen Uri en zijn vrouw Rachel, oprichters van Gush Shalom, het Israëlische Vredesblok, de Right Livelihood onderscheiding: “Voor hun onwrikbare overtuiging — in de moeilijkste omstandigheden —  dat vrede en een einde aan terrorisme alleen bereikt kunnen worden door rechtvaardigheid en verzoening.”
Uri Avnery, zijn vrouw en hun collega’s zijn moedige en vasthoudende mensen, die door velen in Israël worden veracht vanwege hun strijd tegen onrecht. Vrede en verzoening zijn voor sommigen aanstootgevende woorden omdat het onderhandelen met de vijand betekent.
In 1974 was Avnery de eerste Israëli die onderhandelingen begon met de vertegenwoordigers van wijlen Yasser Arafat en in 1982 was hij de eerste Israëli die een ontmoeting en een interview had met Arafat, die hij beschouwt als een “geweldenaar”. Gedurende 30 jaar heeft Avnery de politieke positie van Arafat verdedigd. Later, toen Arafat min of meer was geïsoleerd en gevangen werd gehouden in de Muqata, zijn hoofdkwartier in Ramallah, bleef Avnery hem bezoeken.
Felicity Eliot interviewde Avnery telefonisch voor Share International thuis in Tel Aviv (Israël) op 6 augustus 2006.

Hier volgen gedeelten uit het interview.

SI: Gush Shalom heeft enkele grondbeginselen voorgesteld die sommige mensen wellicht verbazen.
UA: Onze primaire eis is de volledige terugtrekking van Israël uit alle bezette gebieden, het land dat wij innamen. We moeten vrede sluiten met de Palestijnse bevolking en met de gekozen Palestijnse leiding.

SI: Voor alle duidelijkheid, pleit u voor onderhandelen met Hamas, die voor velen een terroristische organisatie is? Zouden Israëli’s Hamas moeten accepteren als de verkozen vertegenwoordigers van het Palestijnse volk, land moeten teruggeven en het recht van het Palestijnse volk erkennen om hun eigen onafhankelijke staat te vestigen met Oost-Jeruzalem als hoofdstad?
UA: Precies. Ja, dat is ons standpunt.

SI: Hoeveel machten zijn naar uw mening werkelijk betrokken bij deze oorlog? Sommigen zeggen dat dit een oorlog bij volmacht is, anderen zeggen dat Syrië en Iran erbij betrokken zijn, terwijl weer anderen denken dat dit een oorlog is van Israël en Amerika tegen de moslim-machten in de regio.
UA: Het is in wezen een oorlog tussen Israël en Hezbollah. Maar het is ook een oorlog tussen de VS en Iran, en natuurlijk is Syrië erbij betrokken, en indirect is iedereen erbij betrokken.

SI: Wat zijn dan de implicaties? Wat denkt u bijvoorbeeld van de nieuwe VN-resolutie?
UA: Een exercitie in hypocrisie; het is een cynisch spel met als enige duidelijke intentie Olmert toe te staan de oorlog voort te zetten indien hij dat wenst. Dit is duidelijk onaanvaardbaar voor Hezbollah, maar zonder Hezbollah zal er geen staak-het-vuren zijn.

SI: Maar dat is een van de problemen. Hezbollah werd geheel buiten de onderhandelingen gehouden — werd terzijde geschoven.
UA: Dat is zo onverstandig! Elke serieuze onderhandeling moet plaatsvinden tussen degenen die vechten — anders zal ze niet slagen. Wij zijn in oorlog met Hezbollah. Als je vrede wilt, praat je met de tegenpartij. Het is niets anders dan gezond verstand. Je hoeft geen genie te zijn om dat te begrijpen!

…

SI: Hoe krijgt u uw boodschap naar buiten?
UA: Via onze eigen kanalen: bij demonstraties, op onze eigen website, via internet en e-mail. We plaatsen elke dag politieke advertenties in de kranten, met gebruikmaking van onze povere financiële middelen, omdat we van mening zijn dat het in deze tijd uiterst belangrijk is. We zenden onze artikelen ook naar zeer veel publicaties en websites. Dit maakt deel uit van ons werk zoals we dat zien, om de wereld te wijzen op de acute nood van deze dagen. We moeten de mensen bewust maken en de oorlog beëindigen — het is de plicht van alle mensen deze oorlog te stoppen.

SI: U heeft het over de plicht van de internationale gemeenschap. Indien u deze rechtstreeks kon toespreken, wat zou u tegen het Amerikaanse volk zeggen?
UA: Tot het Amerikaanse volk zouden wij, denk ik, zeggen: “Uw regering voert een misdadig beleid. De Amerikaanse regering heeft ons in een oorlog gedrongen — het zou nooit zijn gebeurd zonder president Bush en consorten.”
Ik weet niet wie er meer stond te popelen om deze oorlog te beginnen — onze eigen regering of de regering van de VS. Dit speelt er. De slinkse manoeuvres van de Amerikaanse regering gedurende de laatste paar dagen waren enkel en alleen beraamd om de oorlog te laten voortduren, wellicht in de hoop dat Israël in oorlog met Syrië zou geraken, zodat Syrië in het conflict betrokken zou worden. Sommige mensen hier zeggen dat dat haar werkelijke doel is: nog een oorlog bij volmacht voor Amerikaanse belangen voeren tot de laatste Israëlische soldaat.