Lezers schrijven - november 2008

Sterreteken

In augustus 2008 stonden we met een kraam op de paranormaal beurs in Maagdenburg. Een elegante en vrolijke dame kwam naar me toe en wilde weten wat we deden. Ik vertelde haar over onze informatie en ze stemde al knikkend in met alles wat ik zei en herhaalde het in eenvoudige bewoordingen.
Alles wat ik zei, leek eigenlijk vanzelfsprekend voor haar. Ik vroeg wat zij deed. Ze was gepensioneerd. Dit vond ik vreemd, want ze leek niet ouder dan 50 jaar. Zij was lerares op een kappersschool geweest, maar werkte nu aan “een project”. “Ik zou graag iets uit je kraam willen, want wat jullie hier doen is goed.” Ze besloot het boek De Kunst van Samenwerking te nemen, omdat het haar, zo zei ze, inspiratie voor haar project zou geven. Maar ze kon het niet meteen betalen, aangezien ze haar laatste €20 voor iets anders nodig had. Ze zou morgen terugkomen om te betalen.
En daar was ze de volgende dag, in een rode japon, met rood gekleurd haar en een mandje; ze gaf me twee witte gerbera’s. Ze betaalde voor het boek en legde €1 euro voor mij en €1 voor mijn collega Carsten op tafel “voor een kopje koffie”.
Toen ging ze naast me zitten en vroeg me haar nog meer te vertellen. Ik moest lachen omdat we die zin de vorige dag heel vaak hadden gehoord. Ik nodigde haar uit om me iets te vragen, maar in plaats daarvan verklaarde ze: “De gebeurtenis zal aangekondigd worden door een heldere ster aan de hemel, die voor iedereen zichtbaar zal zijn.”
Op dat moment werd de film met het interview met Mary Akatse op onze laptop afgespeeld en ik nodigde haar uit om te kijken, omdat er tijdens het interview een stralende punt te zien is en het een verslag geeft van Maitreya’s verschijning in Nairobi, Kenia, op 11 juni 1988. Terwijl we naar het interview, dat ik vele malen eerder gezien had, keken, liepen voor het eerst de tranen langs mijn wangen. Na afloop zei de vrouw, die Barbara heette: “Dit verhaal kan niet anders dan waar zijn, omdat hij aan de allerarmsten verschijnt.” Toen haalde ze een flesje haarcrèmespoeling uit haar tas te voorschijn en gaf het aan me met de woorden: “Als je er erg zuinig mee bent, zal de gebeurtenis nog plaatsvinden voordat dit flesje op is.” Toen liep ze weg, even vrolijk en elegant als ze was verschenen.
Was ‘Barbara’ een Meester?
Daniela Canton, Berlijn (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘vrouw’ Maitreya was.
[De ‘gebeurtenis’ is het moment waarop Maitreya Zijn openlijke missie begint. De ‘ster’ zal een ruimteschip van Mars zijn. — Red.]

Ster kondigde Maitreya’s verschijning in Nairobi aan

Job Mutungi, verslaggever van de Kenya Times, die Maitreya’s bezoek aan Kawangware, Nairobi, op 11 juni 1988 versloeg, schreef: “Op zaterdag 4 juni 1988 werd door de gelovigen een grote heldere ster aan de hemel waargenomen. Ze was veel helderder dan sterren gewoonlijk zijn.” (Share International, September 1988)
Een andere ooggetuige die dag, Agnes Mutua, beschreef hoe zij Maitreya de auto van de heer Gurman Smith zag verlaten: “Terwijl hij verdween steeg een grote stralende ster met alle kleuren van de regenboog op naar de hemel. Alle buren en mijn kinderen zagen het en zij twijfelen er niet aan dat Jezus naar Kawangware was gekomen. Die ster is zichtbaar tijdens de genezingsbijeenkomsten van Mary [Akatsa] in Kawangware.”
De ster was nog steeds zichtbaar toen Memo Neupert, medewerkster van Share International, in 1994 een bezoek bracht aan Nairobi. De genezeres Mary Akatsa bevestigde dat het dezelfde ster was. (Share International, juli 1994)

Maitreya’s geheim

Op zaterdag 29 maart 2008 bemanden we met zijn drieën een Share International-stand op de Vitality Show in Olympia, Londen. Twee dames kwamen naar de stand toe. De eerste leek een West-Indische, was van middelbare leeftijd, en lang en goedgebouwd. Zij droeg een lange dieproze japon met een V-hals die met zilverkleurige lovertjes bezaaid was, een rode jas en een grote rode tulband. Zij had een vriendelijk gezicht en viel erg in het oog! Haar metgezellin was een jongere Zuid-Aziatische vrouw, lang en slank, met haar lange bruine haar achter bijeengebonden. Zij stond een beetje op een afstand, leek heel serieus en lachte niet zo veel.
Ik legde de informatie uit en de vrouw in het rood knikte en lachte enthousiast. Toen leidde ze me door een reeks vragen heen. “Had ik Maitreya ooit persoonlijk ervaren? Ik vertelde een voorval, legde uit dat veel mensen zulke ontmoetingen hebben en sprak verwondering uit over de vindingrijke vermommingen en het gevoel voor humor van de Meesters. Het vreemde was dat als ik ook maar voor een seconde zweeg zij de zin voor me afmaakte! Dat werd heel duidelijk. Ik vroeg me af of zij Maitreya kon zijn, maar probeerde tegelijkertijd professioneel te zijn en de informatie te geven zoals ik normaal zou doen. Er was een schittering in haar ogen en onze uitwisseling gaf me een vrolijke aanmoediging.
We praatten over een eenvoudiger leven leiden en het delen van de natuurlijke bronnen van de wereld en toen vertelde ik van Maitreya’s televisie-interview dat binnenkort plaatsvindt. Ik zei dat Benjamin Creme uitlegt dat wanneer Maitreya spreekt over hoe we de wereldproblemen kunnen oplossen we dezelfde soort ideeën en denkbeelden wellicht eerder gehoord hebben, maar nu, terwijl Maitreya ze Zelf verwoordt … ik pauzeerde even …. “We het zullen begrijpen,” zei ze met nadruk. “Precies,” zei ik. Haar oog viel op een Transmissie-meditatiefolder. Zij zei meteen: “Het is als werken voor een goede zaak, hè?” Ik had nog niets over de meditatie gezegd of dat het een vorm van dienstbaarheid was, zodat haar opmerking me verbaasde. Zij zeiden “dank je wel” en gingen weg, mij gestimuleerd en enigszins verward achterlatend.
Kunt u mij zeggen of deze twee dames in werkelijkheid Meesters waren?
Gill Fry, Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘West-Indische vrouw’ Maitreya was en de ‘Zuid-Aziatische vrouw’ de Meester Jezus.

Wie het gelooft, kan het!

Op 6 september 2008 zouden een ander groepslid en ik de stand van Share International op de paranormaal beurs in ‘De Grote Kerk´ in Den Haag bemannen. Toen ik aankwam, zeiden twee bezoeksters dat ze speciaal waren gekomen voor de lezing over Maitreya en dat er al mensen in het zaaltje zaten te wachten.
Ik schrok, omdat we niets van een lezing afwisten en er ook niemand was om de lezing te houden. Ik ging naar de wachtenden om te vertellen dat de lezing niet doorging en waarom niet.
Er waren zo’n zes personen, onder wie een oosters uitziende man die tegen me zei: “Waarom houd jij de lezing niet? Ik zei onzeker dat ik dat niet kon. Maar de man zei: “Doe het zelf, je hebt al zoveel wijsheid en kennis in je,” en hij keek naar een vrouw naast hem die instemmend knikte. Ik voelde me verward en enigszins paniekerig.
De man zei weer: “Doe het, je kunt het, je hebt zoveel te vertellen,” en weer keek hij naar de vrouw die zei: “Ja, je kunt het.”
Ik was nog steeds verward en dacht na. Toen zei de man weer: “Je zegt dat je in de kraam informatie over Maitreya geeft. Je gelooft de boodschap, vertel het! Het hoeft niet perfect te zijn.”
Ik zei dat ik het zou proberen en dat even ging melden aan mijn collega bij de kraam.
Die had gehoord van de lezing en, hoewel hij ook nog nooit een lezing had gehouden, had hij al besloten om het te doen. Ik vertelde hem wat er net was gebeurd en we besloten het samen te doen.
Toen we terugkwamen, knikte de man: “Ja, met zijn tweeën kan ook,” en de vrouw glimlachte. We vertelden over Maitreya en samendelen.
Tijdens de lezing zat de man geregeld te knikken en na afloop zei hij: “Jullie deden het geweldig, ja echt fantastisch,” en de vrouw beaamde dat.
Naderhand schoot me te binnen dat ik drie dagen eerder met een vriendin had besproken hoe moeilijk het is om uit jezelf stappen te ondernemen om de boodschap van Maitreya naar buiten te brengen. Ik zei iets van: “Ik zou willen dat Maitreya een heel duidelijke aanwijzing gaf, zodat je weet welke stappen te nemen.”
(1) Waren de man en de vrouw Meesters? (2) Was dit een reactie op mijn opmerking?
N.H., Nederland.
(1) Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was en de ‘vrouw’ de Meester Jezus. (2) Ja.

Medeactivist

Op zaterdag 15 juli 2008 was ik op weg naar huis na een demonstratie in Londen, op het laatste nippertje opgeroepen om te protesteren tegen het bezoek van George W. Bush, zijn ontvangst bij de koningin en zijn uitnodiging voor een diner ’s avonds met de Britse premier. Ik voelde me niet erg op mijn gemak zo op het perron van de ondergrondse met mensen die naar mijn bord keken waarop stond: “Samendelen en rechtvaardigheid zullen vrede brengen”. Eindelijk kwam de metro en net toen ik naar de deuren liep, hoorde ik een stem naast me: “Ik zie dat je bij de demonstratie geweest bent.” Eenmaal in de trein zag ik dat mijn medereizigster een studieuze vrouw van middelbare leeftijd was, met een bril met heel dikke glazen. Ze had donker haar en droeg een jack met daarop allerlei soorten activistische buttons. Ze leunde ernstig voorover en begon te praten over het grote aantal mensen dat de demonstratie had bijgewoond terwijl er maar heel kort tevoren ruchtbaarheid aan gegeven was. Ook noemde ze de uitstekende toespraken.
We bespraken de toespraak van Mozzam Begg die gevangengezeten had in Guantánamo Bay. Hij leek een beschaafd en intelligent iemand en had me tot tranen toe geroerd met de beschrijving van zijn behandeling daar. Een andere spreker was Walter Wolfgang, een socialist die een paar jaar geleden op de conferentie van de Labour Party gearresteerd was. Hij zei dat mensen die naar de demonstratie gekomen waren en anderen overal ter wereld die er sympathiek tegenover stonden, de toekomst zouden maken, terwijl Bush en zijn partners tot het verleden behoorden. Weer een andere spreker zei dat de media medeplichtig waren aan misleiding van de mensen in het Westen door niet te rapporteren over de oorlog in Irak, de Israëlische bezetting van de Westoever en de controle over Gaza. Toen zei de vrouw iets buitengewoons tegen me: “De enige terreinen in Amerika waar nog sprake is van groei zijn het leger en de gevangenissen.”
Mijn halte kwam en ik moest uitstappen na afscheid van haar genomen te hebben.
Ik zou graag willen weten of zij een Meester was?
Suzanne Philipps, West Sussex (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘vrouw’ Maitreya was.

Privé-bezichtiging

Op mijn computer heb ik een handig programmaatje, de ‘Rijks-widget’, dat iedere dag een ander kunstwerk uit de collectie van het Rijksmuseum in Amsterdam op het bureaublad van mijn computer vertoont.
Op de ochtend van 17 september 2008 voelde ik me nogal zenuwachtig omdat ik die avond Benjamin Creme’s lezing in Amsterdam zou vertalen, toen de Rijks-widget een Boeddha-achtig beeld toonde dat mijn aandacht trok. Toen ik erop klikte om het te vergroten en de pagina omsloeg om de beschrijving te lezen, bleek het een beeld van Bodhisattva Maitreya uit de derde eeuw v.Chr. te zijn, met zijn hand opgeheven in “een gebaar van geruststelling”, zoals de bijgaande tekst aangaf.
Was dit gewoon toeval of had Maitreya de hand in de selectie van het kunstwerk dat die dag op het bureaublad van mijn computer verscheen?
Gerard Aartsen, Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat Maitreya de afbeelding voor de briefschrijver manifesteerde.

Straattoneel

Op 10 september 2008 om ongeveer 15.00 uur reed ik op mijn fiets naar mijn werk over de Avenida Diagonal in Barcelona, toen ik langs een man reed die op een bank zat. Hij zag er uit als een bedelaar met lang donker haar, leesbril en een muts op. Hij zag er ongewoon uit en leek een beetje op een vriend van me. Ik had er net aan gedacht hoe het zou zijn om op straat te slapen en nadat ik hem gepasseerd was kwam plotseling de gedachte bij me op “dit is Maitreya”. Ik draaide mijn fiets en ging terug om met hem te praten. Ik vroeg of ik een foto van hem mocht nemen: hij was vriendelijk en zei ja, en vroeg me of ik een toerist was. Ik zei nee, ik woon in Barcelona, maar ik weet dat ik er uitzie als een toerist. Toen zei hij tegen me: “De God van alles wat er is houdt van je en wil dat je gelukkig bent,” wat specifiek leek te slaan op hoe ik me tevoren gevoeld had, me zorgen makend over het feit dat ik niet genoeg deed voor het Wederverschijningswerk en dus niet in staat was om gelukkig te zijn. Hij vroeg me ook om wat geld, wat ik hem gaf, en toen stond hij op en zei dat hij op zoek ging naar iets om te eten. Hij liep naar de stoeprand en stak de straat over terwijl ik wegreed. Was deze man Maitreya?
Sabina Qureshi, Barcelona (Spanje).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man inderdaad een goede genius van Maitreya was.

Liefdeskoekje

We kopen al jaren biologische koekjes van hetzelfde merk. Ze zijn rond en hebben een gat in het midden. Enkele weken geleden opende ik een pak en zag dat één koekje heel erg van de rest verschilde. Het was aanzienlijk groter en had duidelijk de vorm van een hart. Ik vond het leuk, maar dacht er verder niet over na. Dagen later toen ik een nieuw pak kocht en het opende, zag ik dat er twee koekjes in de vorm van een hart in zaten. Het volgende pak dat ik dagen daarna kocht, had drie hart-koekjes. Ik begon te lachen en me te verbazen, en deed navraag in de winkel: alle koekjes zouden dezelfde ronde vorm moeten hebben, de verpakking was in orde en niemand had iets vreemds over dit merk koekjes gemeld.
Dus, zijn deze hartvormige koekjes het resultaat van een productiefout of iets anders?
Carmen Font, Barcelona (Spanje).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat dit geen vergissing was; de koekjes werden speciaal door Maitreya gemanifesteerd. Kortom, een teken.