Hieronder volgt een selectie van brieven van lezers. Zie voor een uitgebreidere selectie Share Nederland nr.7, september 2009.

Lezers schrijven – september 2009

Maitreya’s ‘Hand’ op computerscherm

Het was donderdag 23 juli 2009 en Benjamin Creme was al in New York aangekomen voor zijn jaarlijkse lezingentour. Die avond zou de groep bij ons thuis bijeenkomen met Benjamin Creme en zijn echtgenote.
Vlak voor de bijeenkomst moest de heer Creme een telefonisch interview geven, dus maakte ik mijn kantoor naast ons huis in orde. Ik bewerk video’s en zette wat gereed om Benjamin Creme enkele tv-commercials te laten zien die de Amerikaanse groepen gemaakt hadden om de komende lezingentour bekend te maken en ook een tv-spot die de komst van de ‘ster’ aankondigt.
Mijn montagesysteem heeft twee videomonitoren en twee computerschermen. Een van de pc-schermen had het een paar maanden geleden begeven en ik had hem nog niet vervangen, dus staat die altijd uit. Toen ik ging zitten, zag ik iets uit mijn ooghoek: er stond een handafdruk op het kapotte pc-scherm.
Mijn eerste reactie was: “Wie heeft zijn hand op mijn monitor gezet?” Ik ben altijd erg voorzichtig met mijn apparaten en houd mijn monitors schoon. Ik raak ze nooit aan, laat staan dat ik mijn hand erop zou leggen.
Toen ik de handafdruk bekeek, begon mijn hart snel te kloppen en mijn lichaam te tintelen. Ik ging na wie dit gedaan kon hebben. Het kon mijn zoon niet geweest zijn (zijn handen zijn te klein). Het kon ook geen klant geweest zijn (er zijn deze maand geen klanten geweest). En ik ben de enige die in het kantoor komt!
Ik hield mijn hand voor de handafdruk zonder die aan te raken en zag dat het niet mijn maat was. De afdruk was groter. Door de vorm leek de handafdruk ook van binnenuit het scherm te komen. Ik begon me te realiseren wat dit zou kunnen zijn en ging heel rustig naar mijn huis om mijn vrouw en een vriend te roepen. Ze kwamen naar mijn kantoor en hapten naar adem toen ze de handafdruk zagen. Benjamin Creme zou over een half uur komen, dus wachtten we geduldig af tot hij het zou zien. Toen Benjamin Creme de handafdruk zag, raadpleegde hij zijn Meester en er kwam bevestiging dat de afdruk inderdaad gemanifesteerd was door Heer Maitreya.
Onnodig te zeggen dat het een opwindende bijeenkomst was. Alle groepsleden die de bijeenkomst bijwoonden, konden genieten van de energieën en het geschenk dat ons gegeven was. De handafdruk is er nog steeds. Het is zeker fijn om de ‘hand’ daar te hebben, terwijl ik werk. Het is een geweldig geschenk. Ik ben alleen maar dankbaar en ga door ons werk te doen. Maitreya’s liefde en energie zijn altijd bij ons en spoedig zullen we meer dan zijn ‘hand’ zien.
M.S., New York City (VS).

De noodzaak van vertrouwen

Vrijdag 25 juni 2009 wandelden we laat op de avond langs de boulevard in Egmond aan Zee en juist toen we het hadden over het belang van vertrouwen en vertrouwen in het leven wat er ook gebeurt, keken we op en zagen een grote oranje bol die erg dichtbij leek, bijna boven ons hoofd.
(Enkele minuten voor onze wandeling hadden we een hoofdstuk over vertrouwen uit Cosmic Philosophy van Adamski gelezen en erover gepraat; Adamski legt uit dat het tegenovergestelde van vertrouwen angst is, wat gebaseerd is op aandacht voor de persoonlijkheid, terwijl vertrouwen geworteld is in een besef van het eeuwige.)
Eerst dachten we dat het een helikopter was, maar omdat er helemaal geen geluid was, bleven we ernaar staan kijken terwijl de bol zich doelbewust, parallel aan de kust, verplaatste (hij leek niet te zweven, maar op eigen energie te bewegen). Eerst vloog hij vlak boven het water, toen klom hij gestaag omhoog, zodat het leek alsof hij boven de maan stond, waarna hij in zuidelijke richting van ons wegvloog naar de zee.
1) Was dit Maitreya’s Lichtschip? 2) Was het een ruimteschip van een andere planeet? 3) Benadrukte zijn verschijning het belang van vertrouwen?
J.K. en F.E., Nederland.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt: 1) Ja. 2) Nee. 3) Ja.

Twee brieven van dezelfde persoon

Wie is wat?

(1) Bij de lezing van Benjamin Creme in Tokio in mei 2009 stond ik achter de boekentafel in de lobby. Er kwam een jongeman aan die mij plotseling vroeg: “Wie is Maitreya?” Het was zo’n rechtstreekse vraag dat ik hem vroeg; “Hoe bedoel je ‘Wie is Maitreya’? Van welk gezichtspunt vraag je dat?” De man antwoordde: “Is de heer Creme Maitreya?” Toen kon ik zeggen: “Maitreya en de heer Creme zijn verschillende mensen.” Toen vroeg hij: “Is Maitreya een Messias?” “Zo zou je hem kunnen noemen,” antwoordde ik. Toen vroeg hij: “Is Maitreya Christus?” “Dat zou je ook kunnen zeggen,” antwoordde ik. De man zei: “Goed, ik begrijp het,” en ging naar een andere tafel. Was deze jongeman een Meester?
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de jongeman de Meester Jezus was.

Eerlijke ruil

(2) Toen het vragen-en-antwoordengedeelte van de lezing van Benjamin Creme in Tokio in mei 2009 voorbij was, verdrongen mensen zich om de boekentafel. Er kwam een man naar onze tafel die veel boeken en dvd’s bij zich had, die hij al had gekocht. Hij leek een beetje zenuwachtig en keek naar de cassettebandjes. Na een poosje vroeg hij of hij dvd’s kon ruilen voor cassettes. Ik vond dat vreemd, maar ruilde ze en nam het ontbrekende bedrag in ontvangst. Toen vroeg hij om de cassettebandjes voor cd’s te ruilen. Dat deed ik, maar ik vond het steeds vreemder. Toen de man weg was, realiseerde ik me plotseling dat het dezelfde man was die, toen ik posters voor de lezing ophing, iets tegen me gezegd had. Hij had met nadruk gezegd: “Ik zal zeker komen.” Was de man een Meester?
N.Y., Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.

Op de man af

Bij de lezing van Benjamin Creme in Osaka op 16 mei 2009 stond ik bij de boekentafel. Een oudere man met een brede glimlach kwam naar me toe en vroeg (in het dialect van Osaka): “Wie is Maitreya?” Ik was een beetje uit het veld geslagen door zijn directe vraag en begon aarzelend te antwoorden: “Hij is de oudere broeder van de mensheid en komt uit onze menselijke evolutie voort.” Hij zei duidelijk en heel vrolijk glimlachend: “Je bedoelt dat hij een opvoeder is die de mensheid zal leiden, hè?” “Ja, hij is de Wereldleraar,” antwoordde ik zonder aarzeling. Deze uitwisseling bracht me nog eens extra in gedachten dat het belangrijk is om rechtstreeks uit mijn hart te spreken. Was deze vrolijke man Maitreya?
Y.H., Osaka (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Jong van hart

Ik zou graag een vraag willen stellen over een man die ik in mei 2009 bij de lezing van Benjamin Creme in Tokio ontmoette. Tijdens de pauze bemande ik de tafel met gratis informatie. Een man van ongeveer 70 jaar in een blauw overhemd bleef voor me stilstaan, toen er nog nauwelijks mensen in de lobby waren. Hij zei: “Ik ben christen, hoewel ik vandaag geen Bijbel bij me heb.” Ik vond dat nogal toevallig, omdat ik eerder een andere man had horen zeggen: “Hij [Benjamin Creme] had het over Christus, maar het is heel anders dan religie, hè?”
De man in het blauwe overhemd zei: “Ik wil Christus wanneer ik hem weer zie vragen of de inhoud van de Bijbel allemaal waar is.” Ik vroeg mezelf af: “Wanneer zal deze man Christus zien – na zijn dood misschien?” Toen zei hij: “Ik blijf leven tot ik 200 jaar oud ben.” Ik lachte en zei: “Dat is fijn.” Was hij een bijzondere persoon?
Y.I., Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man in het blauwe overhemd Maitreya was.

Een lang leven

Bij de lezing van Benjamin Creme in Tokio in mei 2009 zat ik tijdens de pauze voorafgaand aan het vragen-en-antwoordengedeelte op een stoel in de lobby. Een glimlachende oudere man, tussen de 70 en 80, kwam langs en ging op een stoel naast me zitten. Hij was tenger en zijn rug was enigszins gebogen. Hij droeg een blauw overhemd. “Zal ik je interviewen?” vroeg hij plotseling.
“O? Nou, dat is goed,” zei ik.
“Hoe lang wil je leven, tot welke leeftijd?” vroeg hij.
“Hoe oud ik wil worden – nou, misschien tot ik 80 ben”? zei ik.
“Dan is de volgende vraag, ben je elke dag gelukkig?” zei de man.
Nadat ik even had nagedacht, antwoordde ik: “Ja, ik ben elke dag gelukkig.”
“Werkelijk? Ik wil leven tot ik 200 jaar oud ben,” zei de man. “Sommige van mijn vrienden zeggen dat ze willen leven tot ze 300 jaar oud zijn. Als je elke dag gelukkig bent, zou je willen leven tot je 200 of 300 jaar oud bent.”
“Nou, in dat geval, wil ik leven tot ik 300 jaar oud ben,” zei ik. De man ging glimlachend weg. Was hij een Meester?
S.Y., Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Lees ook de brieven van vorige maanden.