Aspiratie (slot)

een compilatie (verkort)

Hier volgt een selectie uit uitspraken van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus en Maitreya’s Leringen — de Wetten van het Leven), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt) en Benjamin Creme, met betrekking tot het thema ‘aspiratie’. (Deel 1 werd in Share International, mei 2010 gepubliceerd.)

Binnen de groep waarin Ik verblijf zijn er die Mij kennen als wat Ik ben, maar het is Mijn bedoeling om Mijn ware status nog enige tijd verborgen te houden. Dit zal jullie in staat stellen Mij te zien als Eén van jullie, een Mens onder de mensen. Niets wat Ik doe zal buitengewoon lijken. Niets wat Ik zeg zal bizar of vreemd zijn. Mijn aanpak zal heel eenvoudig zijn. Hierop kunnen jullie rekenen.
Als een Broeder onder broeders zal Ik spreken voor jullie allen, hardop uiting geven aan jullie aspiraties en hoop; het verlangen bekend maken van alle mensen naar een wereld in vrede, naar een rechtvaardige en nobele bereidheid tot samendelen; naar de schepping van een samenleving gebaseerd op vrijheid en liefde. Door Mijn verkondiging van deze beginselen zullen jullie Mij herkennen en ontdekken. (Maitreya, uit Boodschap nr. 61)

Bereid je er nu op voor de toekomst te zien en te bouwen. Stel je haar voor, gehuld in je hoogste aspiratie. Leer onthecht te zijn temidden van de huidige chaos en voeg niet jouw deel van angst toe aan de opdringende duisternis. De dag van vreugde is dichterbij dan je denkt; ook aan haat komt, mettertijd, een eind.
Zie, spoedig, de nieuwe dag. Poets elke heldere aspiratie weer op. Een nieuw licht, het Licht der Wereld, is nu opnieuw in jullie midden. Onthul het toenemende licht dat nu ieder gevoelig wezen binnenstroomt, en herstel de wanverhoudingen uit het verleden.
Wij waken en wachten en zijn bij jullie. Elke dag brengt Onze aanwezigheid nader tot jullie blikveld. Wanneer jullie Ons zien, zul je weten dat de tijd is gekomen om samen te werken voor de bescherming van het ras: niet langer mag de “marktwerking” de opwaartse gang van de mens ondermijnen. Niet langer mag wrede ambitie heersen over het leven van mensen. Nooit meer mogen miljoenen sterven van de honger temidden van overvloed. Niet langer mag de toekomst van de jongeren over hun hoofden heen worden verkocht. De toekomst van vrijheid en rechtvaardigheid wenkt. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Een toekomst van vrijheid en rechtvaardigheid’)

Historisch gezien lijkt de evolutie van de mensheid er een van welhaast onophoudelijke oorlog, agressie en haat. Met de uitvinding van de atoombom hebben we ons vermogen om elkaar op grote schaal en over grote afstanden te vernietigen, vervolmaakt. Is deze vernietigingszucht dan de ware, wezenlijke aard van de mens? En zo niet, waarom heeft hij zich dan aanhoudend gedragen alsof dat wel zo is?
Het antwoord ligt in de unieke plaats die de mens inneemt in de evolutie van de natuurrijken op Aarde, het punt waar geest en stof elkaar ontmoeten. De mens is in wezen een onsterfelijke ziel, van goddelijke volmaaktheid, die in de stof is ondergedompeld. Gedurende de lange eeuwen van het incarnatieproces sluit de inertie van het stofaspect elke substantiële uitdrukking van de volmaaktheid van de ziel uit. Uiteindelijk trekt de ingeboren aspiratie van de mens hem opwaarts en voorwaarts totdat de twee polen van zijn aard geleidelijk samenkomen en in volledige eenheid opgaan.
Dan beseft de vervolmaakte mens dat de kloof tussen geest en stof – hun ogenschijnlijke tegenstelling – slechts schijn, eigenlijk illusie is. Hij ziet dat het verschillende aspecten zijn van één volmaakt, goddelijk Geheel.
De lange worsteling naar deze openbaring veroorzaakt de wrijving en het vuur die nodig zijn voor de reis, waarbij zijn aspiratie de mens de weg wijst. Zo vervult de mens zijn bestemde rol op planeet Aarde: de vergeestelijking van de stof. (Benjamin Creme, De Kunst van het Leven)
…

Alles gaat goed en spoedig zullen Mijn gezicht en stem aan jullie bekend worden. Moge deze openbaring die aspiratie in jullie vrijmaken, waarvan Ik weet dat zij steeds in jullie hart straalt. Mogen jullie Mij aanvaarden en nauw met Mij samenwerken voor jullie broeders. Wat Ik thans het meeste nodig heb, is dat zij die Mijn visie delen de verantwoordelijkheid aanvaarden om te handelen. Vele miljoenen in de wereld kennen de noden der mensheid, steunen die Visie, maar weten niet hoezeer de tijd dringt. Ik reken op al degenen die weet hebben van de nood van jullie broeders, die meeleven met het lijden van zovelen en de wil hebben dat alles te veranderen. Mogen jullie behoren tot hen op wie Ik een beroep kan doen, opdat wij samen een nieuwe en betere wereld kunnen inluiden.
Mijn hart reageert op de trilling van jullie aspiratie. Mijn Liefde ontsteekt dat vuur. Mijn vrienden, blaas het aan tot een vlammende gloed en ga met Mij mee. Blijf trouw aan je visie van wat komen kan en onthul de God in jullie allen. (Maitreya, uit Boodschap nr. 46)

Buddhi, of intuïtieve kennis, is direct weten: weten zonder te hoeven nadenken. Die uitstroom van buddhi gebeurt geleidelijk naarmate de mens streeft naar dat wat hoger is dan wat hij of zij al kent.
Het doel van boeken als die van Alice Bailey of de Agni Yoga-leringen is niet alleen om in theorie de relaties en structuren te onderrichten die zoveel mensen verbijsteren en moeilijk zijn om te onthouden (hoewel het belangrijk is ze te kennen). In de Alice Bailey-leringen probeert de Meester DK de intuïtie te wekken; ons denkvermogen het besef bij te brengen dat zich boven ons als zielen gebieden bevinden van bestaan, van kennis, van bewustzijn, waarvan we vooralsnog geen weet hebben, en zo onze intuïtie, onze aspiratie, ons idealistisch vermogen te stimuleren. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. II)

Aspiratie is dat wat ons voorwaarts en opwaarts stuwt. Ik denk dat we instinctief het verschil weten tussen afgescheiden, individualistische ambitie en een waarlijk aspirerende houding. Dat moet een houding zijn van eenvoud, en een erkenning van de geestelijke aard van het leven. Dat is waar we naar streven, een bewust dieper ervaren van de geestelijke aard van het leven.
Sommige mensen zien het in religieuze termen. Ze willen God leren kennen, vaker naar de kerk gaan. En daar is niets mis mee. Ze ervaren daar een innerlijke verstilling, een innerlijke concentratie van stilte, van Aanwezigheid, die God is. Dat kun je overal ervaren, je hoeft niet naar de kerk te gaan. Aspiratie is een woord voor de neiging van alle evoluerende wezens om te worden wat we in essentie zijn, namelijk God. Ambitie is begeerte naar een resultaat en gehechtheid aan het bereiken van dat resultaat. Aspiratie kent helemaal geen begeerte. Het is een reactie op een aantrekkende kracht van boven. Die aantrekkende kracht is de aard van het leven zelf en trekt aan alle wezens. Ze trekt de gehele mensheid omhoog naar wat we zijn als zielen: goddelijke Wezens, volkomen volmaakte weerspiegelingen van God.
De ziel heeft haar zetel in het lichaam in een chakra aan de rechterzijde van de borst. Dit geeft het gevoel dat we aspiratie noemen. Aspiratie kan natuurlijk gemengd zijn en op verschillende niveaus bestaan. Bij een emotioneel gepolariseerd persoon zal het wat astraal van aard zijn en in die zin dus onzuiver. Ik bedoel het niet kleinerend, maar onzuiver omdat het gemengd zal zijn. Het zal zowel persoonlijk als onpersoonlijk zijn. Je kunt het verschil voelen. Waar komt het vandaan? Komt het van de zonnevlecht? Of komt het van het hartchakra? Er is verschil, je kunt het voelen. Als je het voelt aan de rechterzijde van de borst is het aspiratie. Als je het in de zonnevlecht voelt, is het emotionele aspiratie en zal het in zekere mate begoocheling zijn. Maar dat is enkel een stadium. Dan ontdek je dat het verschuift en vermengd wordt. Er zal een mengeling zijn van een astrale en een uit het hart komende reactie op de nood van de wereld. En tenslotte zullen we ontdekken dat het uitsluitend in het hart verblijft. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. II)

Wanneer Ik jullie vertel dat Mijn voeten reeds de straten van jullie steden hebben betreden, Mijn vrienden, dan is dat de waarheid. Ik ken de mensen in elk opzicht: Ik ken hun hoop en hun angst. Ik ken hun hunkering en verlangens. Ik ken hun streven naar het goede. Op dit alles verlaat Ik Mij. Maak het tot jullie verklaarde taak Mij te helpen bij Mijn toekomstige werk. Mogen jullie kanalen worden voor Mijn Liefde. Op die manier zullen ook jullie je bestemming vervullen. (Maitreya, uit Boodschap nr. 73)

We zijn ons voortdurend bewust van onze fysieke behoeften, van wat we onze emotionele behoeften noemen (die we minder nodig hebben dan we denken). We zijn ons in mindere mate bewust van het mechanisme van ons denkvermogen en welke rol het speelt in dit evolutieproces. Als de Zonen van Denkvermogen evolueren we door de ontwikkeling van het denken, het bewustzijn van het mentale gebied. Door idealisme en aspiratie evolueert de mens, door ontwikkeling van het denkvermogen. Er is wil, een mentale beslissing, voor nodig om dit te doen. We kunnen dit niet doen door simpelweg te verlangen het te doen. …
Het pad voor de mensheid is het pad van de ontwikkeling van het denkvermogen. Hiervoor is de wil nodig en wel alleen door een bewuste inspanning. Het is de moeilijkste van de twee wegen. De weg van een deva is relatief gemakkelijk; voor hen is het een weg van de minste weerstand.
Wij, de mensheid, nemen de weg van de meeste weerstand, omdat we in het onbekende werken. Wij proberen van beneden af een aspect te ontwikkelen dat alleen maar van boven kan komen. Daar komt dan ook aspiratie bij kijken en het is precies die aspiratie, het idealisme, dat het evolutieproces beheerst. We evolueren als we aspireren. We denken misschien dat aspiratie op een bepaald punt ophoudt. Dat doet het niet. De Meesters aspireren. Er is niemand in de schepping die niet aspireert. Als we aan aspiratie denken, denken we meestal aan gevoel: “Ik voel dat ik beter zou willen zijn!” Elk jaar nemen we met Nieuwjaar de beslissing om te stoppen met roken, minder te drinken, enzovoort. Elk jaar maken we deze lijst van voornemens en wat zouden we snel evolueren als we ons eraan zouden houden! Maar je iets voornemen, brengt je nog niet tot de derde inwijding. Dergelijke voornemens zijn alleen maar het symbool voor het soort van idealisme dat nodig is om als mens de evolutiereis te maken. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. II)

Spoedig zal de wereld getuige zijn van de terugkeer van de Oudsten van het ras, de Kenners, de Zonen van God. Profetieën hebben Onze komst voorspeld en de verwachtingen van de discipelen gespannen, maar velen van hen slapen vast, zich onbewust van de gebeurtenissen van deze tijd. Velen zien Onze komst met verlangen tegemoet, maar verwachten deze in een verre toekomst. Weten zij niet dat Onze hand nu op de deur klopt? Ontwaakt, vrienden! Ontwaakt, werkers voor het goede! Wij hebben allen nodig die met Ons willen samenwerken om de wereld te transformeren. Wij hebben jullie aspiratie, jullie vreugde nodig. Wij koesteren jullie hoop en vertrouwen. Bereid je voor om Ons te zien en in jullie leven te verwelkomen. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Een oproep tot dienst’)

Eindelijk dringt de gedachte tot het mensenras door dat de toekomst niet de naargeestige ondergang is die het had verwacht en gevreesd. Een nieuw licht, Maitreya’s licht, heeft de mensheid nieuwe hoop gebracht, waardoor oude tegenstellingen opnieuw kunnen worden bezien en kunnen worden opgepakt in een geest van samenwerking en wederzijds vertrouwen.
Deze nieuwe geest wint nu snel terrein en, ondanks de pogingen van de destructieve krachten van de Aarde om bij elke gelegenheid wanorde te stichten, heeft er een grote verandering plaatsgevonden en is er een nieuw hoogtepunt bereikt.
Het zal niet lang duren tot het vurige verlangen van de mensen wordt ingewilligd, tot hun behoeften worden gelenigd en hun aspiratie een stem krijgt. Spoedig zullen de mensen van deze wereld voor zichzelf inzien dat hun Oudere Broeders onder hen zijn, dat ook Hun leider aanwezig is, dat Hun licht niet kan worden gedoofd en dat, ondanks alle tekenen van het tegendeel, het nieuwe Tijdvak van Rechtvaardigheid thans vorm krijgt. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Het tijdvak van Rechtvaardigheid’)

Vrienden, Ik ben dichter bij dan jullie kunnen weten, want Ik verblijf in het hart van allen die hun broeders liefhebben, van al degenen die willen samendelen en het licht van Rechtvaardigheid en Vrijheid in de wereld willen brengen. Ik ben nu binnenin jullie. Ik zie Mijzelf, Dat wat Ik ben, in de lotus van jullie hart, getooid in de kleuren van jullie aspiratie, en dat geeft Mij grote vreugde. Het is dat Licht in jullie, dat Mij tot jullie heeft gebracht. Laat het in al zijn kracht en heerlijkheid uitstralen en in de wereld een pad voor Mij verlichten. (Maitreya, uit Boodschap nr. 62)