Lezers schrijven – september 2010

Wens in vervulling

Dank u voor al uw wijsheid en informatie. Uw boeken zijn de interessantste die ik ooit gelezen heb. Ik schrijf u om te vragen of een ervaring die ik heb gehad wellicht een ontmoeting met Maitreya was.
Op 4 juli bracht ik een bezoek aan Londen, vanuit Edinburgh, en ik had al een paar maanden het verzoek in mijn gedachten of ik Maitreya zou kunnen ontmoeten. Ik liep naar het treinstation en terwijl ik langs een tengere zwarte man liep, vroeg hij me om eten. Toen ik me omdraaide, was ik verbaasd omdat hij er zo gezond uitzag, zijn ogen zo stralend, hij zag er helemaal niet uit als een bedelaar. Ik zocht in mijn tas, vond een tussendoortje en gaf hem dat.
Ik draaide me om en toen weer terug en vroeg hem hoe hij heette. Hij antwoordde: “Mark Nelson”. Het vreemde aan deze naam is dat ik er sinds kort over denk om twee mensen in mijn leven om vergeving te vragen: de een heet Mark en de ander Nelson.
Was dit Maitreya? Toen ik me weer omdraaide was hij verdwenen.
Ik had me erg verdrietig gevoeld voor ik hem ontmoette; naderhand was ik zo gelukkig dat ik huilde.
E.S., Edinburgh (Schotland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man inderdaad Maitreya was.

Bevestiging

Op 5 juni 2010 stond ik om ongeveer 12 uur ’s middags  bij een maandelijkse vredeswake op de Stadhuisbrug te Utrecht met een aantal mensen uit verschillende vredesgroepen.
Onlangs had ik vredeskaarten gemaakt in de vorm van een duif en aan de binnenkant stond: “Alleen samendelen en rechtvaardigheid zullen duurzame vrede brengen –Maitreya” en “There is no way to peace, peace is the way”. Ik gaf een kaart aan ieder van ons.
Na zo’n 20 minuten kwamen er twee ouderwets en apart geklede oudere dames gearmd aanschuifelen. Een bloemetjesjurk met een driekwart rok, blote witte benen met witte sokjes in sandalen eronder. De één had piekerig grijs haar, de ander een knotje.
Ze spraken een van ons aan, die hun vertelde over het thema van de dag en over de vredeswake zelf. Toen vroeg een van de dames specifiek naar de ‘duif’-kaart en mijn collega gaf haar er een.
Beide dames keken ons aan en zeiden: “Jullie doen goed werk,” zeiden gedag en gingen huns weegs. Op dat moment dacht ik er niet over na. Maar later, op de fiets terug naar huis, dacht ik: “Dit was echt anders dan anders”. Wie waren deze dames?
S.W., Zeist.
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de twee ‘dames’ Maitreya en de Meester Jezus  waren.

Kindgids

Op een dag toen ik in Tijuana (Mexico) als gewoonlijk het plein overstak, zag ik een arme bedelvrouw onder een boom zitten die zo intens naar me staarde dat ik stilstond en de gedachte ‘Dat is Maitreya’ bij me opkwam, maar ik negeerde die en ging verder, enigszins verlegen met mezelf omdat er zovelen zijn die bedelen en ik me alleen maar schuldig kon maken aan een onlogische vrome wens.
Maar de volgende zondag liep ik daar weer en zij zat er weer, onder dezelfde boom. Er was een meisje van ongeveer 10 jaar oud bij haar die zoals bedelkinderen vaak doen, naar mensen toelopen en ik vond een muntstuk van 2 Mexicaanse peso dat ik haar gaf. Ik zocht naar meer, maar dat was alles wat ik kon vinden. Toen ik het haar gaf verontschuldigde ik me dat het zo weinig was. Ze glimlachte vriendelijk en nam de munt in ontvangst, zonder de wanhopige ogen die zulke kinderen altijd lijken te hebben, in plaats daarvan leek ze oprechte vriendelijkheid en een bepaald zelfvertrouwen uit te stralen die, opnieuw, niet pasten in het gewone patroon. Ik draaide me om om mijn weg te vervolgen en zij greep plotseling mijn hand. Een overweldigende liefde stroomde van dit meisje naar mij toe, zodanig dat ik wil vragen met wie deze ontmoeting was. Voor zover ik weet gebeurde dit op 26 september 2009.
Er staat een standbeeld op dit plein en ik zag onlangs het opschrift: “Cambio de Piel”. In het Engels betekent dat “Een ander mens worden”! Het doet me ineens denken aan de bijbelse verkondiging: “en een kind zal hen leiden”.
M.C., Colonia Constitution (Baja Californië, Mexico).
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de ‘vrouw’ Maitreya was. Het ‘kind’ was de Meester Jezus.

Beeldend

Op zaterdag 29 mei 2010 stonden mijn vrouw Caroline en ik op de Mind Body Spirit-beurs in Londen achter de stand van Share International. Halverwege de middag kwam er een man, vermoedelijk van in de 30, met donker haar en donkere ogen bij de stand en toonde met name belangstelling voor het bord met foto’s van wonderen dat aan de muur hing. Eén afbeelding van een icoonachtig schilderij van Jezus waar olie van afkomt, sprak hem erg aan.
Hij zei dat hij kunstenaar was en aan een ongewone vorm van icoonschildering werkte. Een van zijn schilderijen stond op zijn mobiel en hij liet het ons zien. Op de een of andere manier leek het of het met licht was geschilderd, als u zich zoiets kunt voorstellen. Andere mensen hadden kennelijk ook opmerkingen over het ongewone lichteffect gemaakt.
Hij sprak met een Australisch accent, maar zag eruit of hij van oorsprong uit het Middellandse-Zeegebied kwam, misschien Grieks. Terwijl hij praatte zag ik een naamkaartje op zijn jack, met “Christos” erop en daarna een achternaam die ik me niet kan herinneren. We praatten ongeveer 10 minuten en hij leek een hartelijke vriendelijke man, misschien een beetje eigenzinnig. Toen hij wegging legde hij zijn hand op mijn schouder en wenste ons het allerbeste. Was dit misschien Maitreya?
D.G., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.

Dubbele zegening

Op 6 mei 2010 bezochten mijn zuster en ik het Victoria and Albert Museum in Londen. We waren moe van het rondlopen in de stad en namen een theepauze in de barokke Victoriaanse theesalons van het Museum. Op onze zoektocht naar de museumzalen waar we wilden zijn, kwamen we langs een kleine tentoonstelling over boeddhisme. Er waren verschillende prachtige Boeddha-beelden uit China, Tibet, Pakistan en Thailand. We bleven bij een mooie figuur van een Tara staan en voor ons beiden begon een ervaring waarvan we dachten dat het een zegening was; deze toestand duurde tot het eind van de tentoonstelling en was bij sommige beelden meer intens. Toen we weggingen, voelden we ons opgekikkerd en sterk.
Eenmaal buiten het museum zag ik een man in een ontspannen houding op een bankje zitten. Hij droeg een winterjas, want het was ongewoon koud voor deze tijd van het jaar, de kraag stond omhoog om zijn hals te beschermen, de bovenste knopen waren dicht, maar de rest was los en liet een welgedane buik zien, zijn benen waren nonchalant gekruist en hij droeg pantoffels! Toen we naderden, schoten zijn ogen heen en weer, en plotseling trok hij de hoge kraag op om een paar seconden zijn hoofd helemaal te verbergen, toen kwam het weer tevoorschijn en zagen we een hoofd vol grijs krullend haar en een volle grijze krulbaard. Aan één kant stonden twee grote dichtgeritste tassen en ik zag hem aan voor een dakloze, hoewel hij ongewoon schoon was.
Ik bleef staan om hem wat geld te geven. “Zou u het erg vinden als ik u dit gaf?” vroeg ik, omdat ik niet zeker wist wat hij was. Hij keek ernaar en antwoordde met een zwaar Iers accent: “Nee mevrouw dank u, dat is niet nodig, geef het maar aan het kankeronderzoek.”
Wilt u alstublieft uw Meester vragen of mijn zus en ik in het Museum een zegening kregen en of de Ierse man een Meester was?
S.P., Forest Row (Sussex, Engeland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat jullie via een van de beelden inderdaad een zegening ontvingen. De man die je aansprak was, inderdaad, Maitreya.

Spectaculaire luchtshow

Op 29 juli 2010 liep ik om 11 uur ’s avonds de tuin in om, zoals bijna elke avond, de egels te voeren en keek naar de hemel.
Een heel groot helderrood/oranje vaartuig kwam in de richting van ons huis. Het leek op ongeveer 1000 m hoogte te vliegen, was bijna vierkant van vorm, maar de hele onderkant pulseerde met lichten. Ik stond als aan de grond genageld. Het verscheen gewoon uit het niets en was volmaakt geluidloos. Het vloog recht over ons huis en ik kon details zien en de pulserende lichten aan de onderkant. Het leek te glinsteren van licht. Het vloog enkele kilometers in een rechte lijn van noord naar oost en verdween toen na een paar minuten.
Kort daarvoor had ik Maitreya innerlijk gevraagd me te helpen met een probleem dat ik met mijn buurman had en ik voelde me angstig. Terwijl dit vaartuig overvloog, voelde ik dat ik overspoeld werd met vrede en liefde, het was bijna als de energie van de overschaduwingen bij Benjamin Creme’s lezingen. Ik denk dat het in reactie op mijn gedachten was gekomen.
Vier dagen later, om 11 uur ’s avonds, was ik weer in de tuin toen ik op een afstand van enkele kilometers een heel heldere oranje bol zag en ik haastte mij om mijn partner naar buiten te roepen. Een tweede volgde en tegen de tijd dat hij buiten was, waren er vijf of zes voorbijgevlogen. We begonnen te tellen en in totaal kwamen er in 30 minuten 36 voorbij.
Ze vlogen op gelijke afstand van elkaar, heel hoog (1½ -3km?), en gingen van het oosten naar het noorden. Ze vlogen in een rechte lijn, toen draaiden ze allemaal om, de een na de ander, op precies dezelfde plaats en begonnen omhoog te klimmen als langs een vliegpad, terwijl ze allemaal in dezelfde baan naar het zuidoosten vlogen. Ze leken doelgericht en gecoördineerd, helemaal niet als de papieren lantaarns die mensen gewoonlijk als antwoord suggereren.
We gebruikten een verrekijker die niet toereikend was om alles te bekijken wat er gebeurde, maar mijn partner (en zijn broer en moeder in Londen die we hadden opgebeld) konden rijen lichten zien naast wat zij beiden als dikke sigaarachtige vormen zagen.
Ze zagen er voor mij uit als gloeiende vuurballen. We hebben ons een paar dagen heel vredig en vol energie gevoeld.
1) Wat was het voorwerp dat ik op 29 juli zag? 2) Waren de ruimteschepen die ik op 1 augustus zag van Mars? En waarom vlogen er toen 36?
A.M., Londen (VK).
1) Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het een ruimteschip van Mars was. 2) Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het een vloot ruimteschepen van Mars was op een niet bekendgemaakte missie.

Vreedzame inmenging

In 1995 was ik in de buurt waar ons gezin in mijn jeugd naar de kerk ging. Het was ongeveer 8 uur ’s morgens en ik had wat tijd over voor een afspraak daar dichtbij. Dit gedeelte van Kansas City, mijn geboorteplaats, had het economisch zwaar te verduren gehad en de buurt was nog meer vervallen dan toen ik er opgroeide. Het was veranderd in een gevaarlijke buurt, maar omdat het vroeg in de ochtend was, dacht ik dat er geen gevaar in school om een wandeling door de buurt te maken, als herinnering aan vroeger.
Zo gezegd, zo gedaan en alles was goed en rustig tot een lage auto met wat ik dacht twee jongemannen erin stopte bij de stoep waar ik liep. Ik herinner me niet wat ze zeiden, maar ik was bezorgd omdat ze er als gangsters uitzagen. Toen ging een derde jonge man, die op de achterbank had gelegen, rechtop zitten en deed de deur naar mij toe open en ik dacht, ga ik nu rennen, laat ik hem me aanvallen, wat doe ik? De gedachte aan Jezus of Christus ging op dat moment door mijn hoofd en wonderlijk genoeg ging de jongere die me zeker had aangevallen, onverklaarbaar in de auto zitten en zij reden weg, terwijl de bestuurder naar me lachte en ik hem met mijn hand het vredesteken gaf, vraag me niet waarom.
Ik was opgelucht omdat ik gedacht had dat ik vast en zeker aangevallen zou zijn. Was er een goddelijke interventie of had ik gewoon geluk?
K.G., Overland Park (Kansas, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de Meester Jezus tussenbeide kwam.

Lees ook de brieven van vorige maanden.